Maandag 5 augustus 2002 – Twee porseleinhoentjes

In het riet aan de noordkant van de Starrevaart zijn de laatste tijd twee porseleinhoentjes waargenomen, én gefotografeerd. Het zijn zachtjesaan zeldzame, misschien wel zeer zeldzame, vogels geworden, rallen die hun naam wellicht te danken hebben aan hun als porselein glimmende veren.

Na een paar uur wachten op de kade naar de kijkhut, en vlak voordat ik m’n spullen wilde opbergen omdat er net na de middag een onweersbui aankwam, had ik deze ‘kleine waterkippies’ in één telescoopbeeld gevangen. Eventjes maar, want ze schieten vaak van links naar rechts door het riet, nu dus ook. Een van de twee had zich daarvoor regelmatig vertoond, ging zich zelfs rustig zitten poetsen, maar de afstand (ze zaten ter hoogte van de uitkijktoren) was helaas te groot voor een mooie foto.

In het laagstaande water van de Starrevaart krioelt het op het ogenblik van de vogels, tientallen lepelaars, goudplevieren, kemphanen, nog wat grutto’s en tureluurs, 2 kleine strandlopers, 1 groenpootruiter, zwarte ruiters, een paar bosruiters, zomer- en wintertalingen, rosse stekelstaarten, brandganzen (18), Grote Canadese ganzen (63), veel aalscholvers waaronder de ‘oude bekende’ met de rode ring KS. Een overvliegende havik (uitgezakte borst, maakt enkele vleugelslagen en zweeft dan horizontaal verder; een sperwer heeft een vergelijkbare vleugelslag maar die zakt iets naar beneden bij het zweven) zorgde voor grote paniek onder de plasbewoners. Bij de parkeerplaats riep een waterral.

Een vrouwtje argusvlinder (Lasiommata megera, female) langs de Starrevaart

Nog een van onze mooie oeverplanten: deze wilde bertram (Achillea ptarmica) vanavond gefotografeerd in De Wilck.

Voor niet-vogelliefhebbers valt er in deze periode ook veel te beleven. Zo vlogen er op de kade tientallen kleine vossen, ook witjes, argusvlinders, een paar atalanta’s en misschien zelfs – maar daarvoor zag ik hem te kort – een zeldzame keizersmantel. Langs het vlinderpaadje waren er o.m. kleine vuurvlinders en distelvlinders. Op de balk in de zuidoosthoek zaten twee schildpadden tussen de eenden, de afstand was groot maar zo te zien waren het roodwangschildpadden, ongetwijfeld uitgezet door mensen die ervanaf wilden. Vorig jaar had ik er in die hoek ook al een gezien. Voor zover bekend zijn er in ons land geen nakomelingen waargenomen van deze Amerikaanse, enigszins agressieve schildpad. Aan de westkant huppelde een hermelijn in zomerkleed (bruin met een zwarte staartpunt) rond, een rover die ongetwijfeld weer veel jonge vogels op zijn geweten heeft.