Donderdag 10 april 2003 – Geen jong mereltje voor Spip

We hebben een logeerpoes, Spip, want pips zag ze toen onze dochter Jacqueline ze destijds uit het asiel haalde. We hebben ook een merelnest in de conifeer, twee nog lang niet vliegrijpe jonkies lagen onlangs dood in de buurt, kattenwerk (er komen meer katten in onze tuin) of een kauw? (Vanavond kwam er ook nog een ekster uit de conifeer…) In elk geval had ik me voorgenomen dat Spip geen merelvlees zou proeven.

Toen vandaag dan ook de merels luidruchtiger dan anders door de tuin vlogen, zag ik al snel dat hun derde baby uitgevlogen was. Figuurlijk dan, want als je zo’n klein hoopje met een paar veren ziet, kan je niet geloven dat er al vliegoefeningen zijn gedaan. In elk geval Spip vandaag binnengehouden, een rode kater uit de tuin gejaagd en zelf op de loer gelegen…. De merels zagen in mij (en terecht!) geen vijand en voerden hun kennelijk enig overgebleven jong voortdurend, een enkele maal aardig in het zicht zodat ik een paar foto’s kon maken.

*****

Nog even over de gans van gisteren. Dat was inderdaad een knobbelgans. Door op allerlei manieren te hannesen met de genen van deze vogels, kan je zulke afwijkende snavelkleuren krijgen. Normaal zijn de knobbels en snavel donker, bij witte knobbelganzen juist weer oranje. En als je dat maar lekker door elkaar hutselt…. Knobbelganzen hebben nooit ‘in het wild’ bestaan. Ze zijn gefokt uit zwaanganzen, die al sinds mensenheugenis in China als huisdier worden gehouden. In de achttiende eeuw zijn de vogels naar Europa gebracht.

Pa merel (Turdus merula, male) komt met een snavel vol voedsel aangevlogen en kijkt of de kust veilig is….



….dat is het en dus snel het eten in de bek van het jonge vogeltje gestopt….



….dat zich vervolgens zo veilig mogelijk terugtrekt tussen de struiken….



….totdat ook ma merel (Turdus merula, female) zich aandient, zo te zien met een verfijnd hapje.