Maandag 14 april 2003 – Verfomfaaide meeuw

Er fladderen al weer heel wat vlinders rond. Op het ‘vlinderpaadje’ tussen fietspad en zuidkant van de Meeslouwerplas vlogen o.a. kleine geaderde witjes, dagpauwogen, kleine vossen en een gehakkelde aurelia. Iets verderop zong in de struiken langs het water een nachtegaal.

Dagpauwoog (Inachis io) op wilgenkatje.

Op de Starrevaart opnieuw een dwergmeeuw, deze keer een jonge meeuw die de eerste winter heeft overleefd, met zijn opvallend zwarte vleugelstrepen. Ik schreef het al eerder, het zijn bijzonder sierlijke vogeltjes. Dat zijn ook visdiefjes, die inmiddels volop zijn teruggekeerd, er waren er 17. Verder o.a. 310 grutto’s, 36 kleine mantelmeeuwen, 2 lepelaars en weer talloze trekkende graspiepers, ze bleven maar over het water dwarrelen. Gisteren had ik op m’n fietstochtje langs het Molenslootpad (waar de gele kwikstaarten gearriveerd zijn, ze broeden op de omliggende bouwakkers en verderop bij de kwekerijen) ook al vele honderden van die kleine vogeltjes gezien die zachtjes roepend tegen de warme maar erg straffe oostenwind opboksten.

Sommige visdiefjes (Sterna hirundo) zijn geringd met aluminium ringen. Een geringde vogel kwam regelmatig in de buurt van de Starrevaarthut, op de foto is om de linkerpoot de ring nog net zichtbaar. Na heel lang turen en hopen dat de vogel wat ging verzitten zodat de gehele code af te lezen zou zijn, wist ik de ring te ‘ontcijferen’. De gegevens heb ik opgestuurd naar het Vogelringstation Heteren/Arnhem, dat stuurt t.z.t. wel bericht om welke vogel het gaat. Het is in elk geval een visdief die in Nederland is geringd.

Op de plas zat verder nog een verfomfaaide meeuw. In mijn notitieboekje heb ik het volgende genoteerd: lijkt iets kleiner dan mantelmeeuw; wat bruinige veertjes op de kop; algehele indruk trouwens wit met bruine veren; boven de snavel, zeg maar op het voorhoofd, een lichtgelige vlek; lichte snavel met zwarte snavelpunt; zwarte staartpunten; langs de hele vleugelrand zwart, althans alleen de rechterkant was te zien; lichte poten met rode voeten. De meeuw zat op zo’n 600 meter afstand, voordat ik een foto kon maken, was ‘ie foetsie. Ik denk dat er sprake is van een meeuw die ergens vervuild is geraakt.