Dinsdag 30 september 2003 – Visarend in Westbroekse Zodden

“Ben jij wel eens op het Bert Bospad geweest”, vroeg een vogelaar mij gisteren. Nee, om eerlijk te zijn had ik er nog nooit van gehoord. Omdat het volgens hem meer dan de moeite waard was, ben ik er vandaag meteen een kijkje wezen nemen. In het pittoreske plaatsje Westbroek, ten noorden van Utrecht, ligt de ingang van de Westbroekse Zodden bij een zendmast, er is een kleine parkeerplaats, het pad van 5 kilometer (heen en terug 10 km) is vernoemd naar een enthousiaste boswachter. Het is daar mooi, heel mooi zelfs.

De eendenkooi en een petgat langs het Bert Bospad in de Westbroekse Zodden, aan de horizon rechts de bossen van Het Gooi.

Het pad loopt tussen de weilanden door, de rietvelden, moerasbosjes, stukjes met trilveen, eendenkooi en petgaten (is vroeger veen afgegraven, zijn nu ondiepe sloten). Het was er vandaag erg rustig, op storende vliegtuigjes na van een nabij gelegen vliegveld. Volgens andere wandelaars moet je er in het weekend niet zijn als je rust zoekt. In de directe omgeving broeden o.m. purperreigers en zwarte sterns.

Veel vogelsoorten kregen we vandaag niet te zien. Grote groepen graspiepers vlogen telkens op uit het gras als een van de 2 ooievaars, of een blauwe reiger of een buizerd langskwam, er zaten honderden van die kleine piepers. Ook relatief veel witte kwikken, gaaien en buizerds, een met een geheel witte buik en borst. Enkele veldleeuweriken vlogen over, een waterral riep tussen het riet. Hoogtepunt was een visarend, aan de witte zomen van zijn dekveren te zien een jonge vogel. Hij kwam uit het westen aangevlogen en ging op flinke afstand in een boom boven een plasje zitten. Als hij een vis zag, liet hij zich uit de boom vallen. Na enkele pogingen had hij er een verschalkt en vloog daarmee weg naar de eendenkooi om ongezien zijn lunch te nuttigen.

Foto van de visarend (Pandion haliaetus – Osprey) op grote afstand met tegenlicht gemaakt.

Een van de buizerds (Buteo buteo – Buzzard) langs het Bert Bospad.

Vanavond nog even naar De Wilck geweest. Een rustig avondsfeertje. Op mast 58 zat man slechtvalk, 2 grote zilverreigers zochten naar een late hap, in de bredere sloten hoor en zie je intussen al heel wat smienten, een paar honderd wulpen foerageerden in de omgeving, als het nog donkerder wordt, zullen ze met vele honderden in De Wilck overnachten. Daar heb ik niet op gewacht, het was mooi geweest voor vandaag.