Woensdag 12 mei 2004 – Zomertortel in Westerpark

Ik stond te luisteren naar het gekoer van houtduiven (let op: altijd vijf keer, iets als koe-roe-koe-koe-roe), toen ik ertussendoor een ander duivengeluid hoorde, een zomertortel! Het is een trillend trrrrrr, maar als je het eenmaal hebt gehoord, onmiskenbaar. Tussen de bladeren door, hoog in de boom, zat dit fraaie duifje te koeren, een claxonerende automobilist verstoorde te snel de idylle.

Zomertortel (Streptopelia turtur – European Turtle Dove), altijd een plezierige waarneming.

De duif, die vroeger gewoon tortelduif werd genoemd, vloog van de westkant van het park naar het nabijgelegen ‘vogeleiland’, waar ik nog één foto kon maken voordat hij verder vloog. Ik ben er nog achteraan gefietst, tevergeefs. Toch lijkt me dit een mogelijke broedplaats van deze duif, vorig jaar had ik op dezelfde plek ook al een zomertortel gehoord en andere vogelaars melden regelmatig een zomertortel in het Westerpark. Het is, op het geluid na, een onopvallende vogel, die volgens de Sovon-broedatlas toch nog zo’n tienduizend broedgevallen in ons land telt, het minst in het Westen en het Noorden.

In het Westerpark liepen volop jonge konijntjes (Oryctolagus cuniculus – Rabbit).

Groene spechten (Picus viridis – European Green Woodpecker) zijn prachtige vogels, ik ‘droom’ ervan om zo’n specht nog eens mooi voor mijn fotolens te krijgen.

Het Zoetermeerse Westerpark is een echt park, ik houd meer van iets ruigere terreinen, laat de natuur haar gang maar gaan, maar dat kan natuurlijk niet overal. In die zin is er niets mis met het Westerpark, het is groot, ik heb er vanmorgen/begin middag uren rondgedoold, en volop genoten. Ergens een flink moerasgebiedje zou het park helemaal vogelaarsvriendelijk maken.

Een koekoek liet zich al die tijd nadrukkelijk horen. Eenmaal had ik hem in het vizier, te kort voor een foto. Zo’n vogel roept ‘natuurgevoelens’ op, maar niet bij andere vogels! Toen de koekoek die ene keer vlak bij mij in een boompje ging zitten, werd hij meteen door zangertjes als fitis en tjiftjaf belaagd, die kennen de streken van deze vogel intussen wel!

Ook groene spechten – of was het er maar één? – hoorde ik de hele tijd roepen. Slechts eenmaal gezien, dat was toen ik de foto van de zomertortel op het vogeleiland maakte en die specht ineens op zo’n tien meter afstand ging zitten. Behalve ‘gebruikelijke’ bosvogels als tuinfluiter en zwartkop, hoorde en zag ik o.a. ook halsbandparkieten, staartmezen, een kort zingende nachtegaal en een man tafeleend. In de prachtige natuurtuin bloeien de orchideeën volop.

Lieveheersbeestjes zijn mooie insecten, symbool van geluk en tegen geweld, op de foto een zevenstippelig lieveheersbeestje (Coccinella septempunctata – Sevenspotted Lady Beetle).