Maandag 14 maart 2005 – Grutto’s massaal terug
De kou is uit de lucht en massaal zijn de grutto’s ons land binnengevlogen. De afgelopen weken stonden er nog slechts tientallen, vanmorgen telde ik er op de Starrevaart 810. Er waren flink wat IJslandse grutto’s, ik schat eenderde, een volgende keer zal ik ze nauwkeuriger tellen. Ook in de polders zijn er al grutto’s, zoals in de Geerpolder en in De Wilck, waar ze niet alleen foerageren maar met een schuin oog ongetwijfeld kijken naar geschikte broedplekjes.
De eerste grutto’s (Limosa limosa – Black-tailed Godwit) in De Wilck.
Een lezer had me geattendeerd op forse bomenkap in de Leidschendammerhout tussen de A4 en het fietspad, ten zuiden van de Starrevaart. Vanmorgen eens wezen kijken, op de wandeling erheen hoorde ik enkele malen het zachte ‘djuub’ van een goudvink tussen de bomen. ‘k Heb geïnformeerd: in het zuidoosten van de Leidschendammerhout komt een ‘nat’ recreatiegebied met wandel-, fiets- en ruiterpaden.
Op de Starrevaart zijn de werkzaamheden aan de hut en aan de oostkade afgerond: het broedseizoen kan beginnen! (In onze tuin brengt de mannetjesmerel sinds gisteren nestmateriaal naar de conifeer. In zijn territoriumdrift doet hij erg vervelend tegen een groep van zo’n twintig huismussen die in onze tuin foerageren.) Op de plas o.a. 1 lepelaar, 11 (4 man en 7 vrouw) brilduiker, man en vrouw grote zaagbek, 3 (2+1) nonnetje, 12 kluten en 1 bonte strandloper. Op de Meeslouwerplas 5 dodaarzen.
Zo zoetjesaan keren ook de rietvogels terug. Rietgorzen (Emberiza schoeniclus – Reed Bunting) heb ik de hele winter wel in het Bentwoud gezien, vandaag ook een in het riet langs de Starrevaart. Ze zitten nog wel niet uitbundig hoog in het riet te zingen, maar dat komt spoedig!
Nog een paar weken en ook de brilduikers (Bucephala clangula – Goldeneye; male and female – below) zullen vertrokken zijn. Op de foto boven een mooie man (voor de insiders: hij heet Bert…..) en onder een vrouw, herkenbaar aan de gele snavelpunt. Vorige week zag ik een juveniele brilduiker met geheel donkere snavel. Intussen heb ik begrepen dat jonge mannen vanaf het midden van de eerste winter het kleed van de oudervogel beginnen te ontwikkelen. In hun eerste zomer hebben ze nog geen prachtkleed, dat trekken ze pas in de tweede winter aan.
Over vogelnamen gesproken: kleine zwaan Adri (met gele ring 714A) heb ik dit seizoen niet gezien. Misschien heeft hij een andere partner en volgt hij een andere koers. In elk geval is mijn naamdrager enkele weken geleden vanuit het Engelse Welney overgestoken naar het Noord-Duitse Sleeswijk-Holstein (bron: Kleine Zwanennieuws van Wim Tijsen). Alle kleine-zwanensnavels zijn nu gericht op de Russische Pechora Delta.