Hermelijn (Mustela erminea – Stoat) voor de Amaliahut.

Voor de Amaliahut, op een kunstmatig dammetje van maaisel,

schoot vanmiddag ineens een hermelijn uit de dekking van de rietkraag.

Hij had het kennelijk gemunt op de (vier) watersnippen

die zich vlak langs de waterrand tussen vers opschietende rietspruiten hadden verstopt.

Ik had een uurtje in de hut gezeten, het was toen nog goed weer

en ik wilde net opstappen, de camera zat al in mijn fototas.

Het ging allemaal razendsnel, een hermelijn is geen dier dat rustig-an doet.

Even op de dam, even het water in (waarom eigenlijk?)

en toen als een speer terug, vermoedelijk omdat er iemand bij de hut aankwam.

Het was een groot dier, waarschijnlijk een man.

Wulp (Numenius arquata – Curlew; juvenile) in De Wilck.

Het is een juveniele vogel, te zien aan de dunne strepen op buik en flank.

Bij een volwassen vogel vormen die strepen patronen.

Daarvoor had ik een poosje in De Wilck op wulpen ‘gejaagd’. Schuwe vogels, die snel de vleugels nemen.

Ineens zag ik dat een groep koeien zich al grazend naar de wulpen bewoog.

Daar heb ik de auto geparkeerd en omdat de wulpen zich naar mijn kan lieten ‘opdrijven’,

kon ik na een halfuurtje van redelijke afstand foto’s maken.

Daarna heb ik rond het Zaanse Rietveld in Alphen gewandeld

en een tijd heerlijk langs een slootrand tussen het riet gezeten; ouderwets gevoel.

De vogels zaten in de grote plas, voor foto’s en door tegenlicht te ver weg.

Toch had ik nog bijna een van de drie groenpootruiters gekiekt, net te ver weg voor een scherpe plaat.

Verder o.m. 1 juveniele lepelaar, 1 zwarte ruiter, 1 witgat en ten minste vijf rietgorzen.

Veenwortel (Polygonum amphibium – Amphibious Bistort) bloeit op het ogenblik volop (in het Zaanse Rietveld).

Onderweg trof ik in tegenlicht dit ijsvogelmannetje (Alcedo atthis – Kingfisher; male).