Heilige ibissen (Threskiornis aethiopicus – Sacred Ibis) aan de broodmaaltijd.

Gistermiddag zag ik heilige ibissen brood eten.

Misschien niks bijzonders, maar ik had het nooit eerder gezien.

Altijd zie je ze bezig met kikkers en visjes en andere waterdiertjes.

Volgens al mijn boeken eten ze inderdaad alleen maar dierlijk voedsel (en eieren).

Op weilanden tegen De Wilck krijgen schapen en koeien dagelijks een portie oud brood.

Meeuwen en kraaien weten dat precies en zitten keurig te wachten: dat zijn alleseters.

Maar gisteren waren er ook vijf heilige ibissen brood aan het eten.

Om de beurt pikten ze wat zacht brood uit de korst van een stokbrood

en ze lieten zich dat kostelijk smaken. En dat voor vleeseters!

De heilige ibissen (Threskiornis aethiopicus – Sacred Ibis) zaten langs de Burmadeweg.

Andere waarnemingen gisteren (vandaag niet op stap geweest):

Oostbroekpolder 1 kleine zwaan, De Wilck 4 grote zilverreigers

en 1 slechtvalk (groot exemplaar, waarschijnlijk een vrouw).

Overal waar bessen aan struiken en boompjes staan,

zijn lijsterachtigen volop bezig hun vitamines aan te vullen.

Kramsvogels vliegen al gauw en duidelijk zicht- en hoorbaar weg als je in de buurt komt.

Koperwiek (Turdus iliacus – Redwing) verstopt tussen de takken, woensdag in Noord Aa.

Merels blijven lang zitten. Zanglijsters schieten als schichten weg,

ze roepen daarbij een kort en vaag hoorbaar ‘siet’.

Koperwieken krijg je ook erg lastig te zien, wel iets makkelijker dan zanglijsters,

bij het wegvliegen hoor je een hees, vrij langgerekt ‘zie’.

Als de bessen op zijn en het straks koud(er) wordt,

kan je koperwieken en kramsvogels vaak in grote groepen op akkers en vooral graslanden zien.

Twee algemeen voorkomende zwammen, De Horsten 16 oktober.

Boven de panteramaniet (Amanita pantherina – Panthercap, above)

en onder de parelamaniet (Amanita rubescens – Blusher).

Kenmerkend voor parelamanieten is de roodverkleuring bij beschadiging of ouderdom;

Amanita rubescens = blozend, rood aanlopend.