Drieteenstrandloper (Calidris alba – Sanderling) dinsdag bij het Zuiderhavenhoofd Scheveningen.

Deze broeders van hoogarctische streken overwinteren o.a. aan onze kust

en vallen op door de speelse manier waarop ze met de golven (die voedsel brengen) meerennen.

Op deze foto is goed te zien dat een drieteen de gebruikelijke vierde, achterste, teen mist.

Bij thuiskomst dinsdagmiddag was het angstig stil in de tuin.

Het gebruikelijke mussenkoor (zondag ca. 35 huismussen en 3 ringmussen) verwelkomde me niet.

Achter de poort lag de verklaring in de vorm van de geplukte veren van een huismus.

Ongetwijfeld was een sperwer op de mussen afgekomen en had er een verorberd.

Dat gebeurt wel meer in onze tuin en dat is dan ook meteen een nadeel van bijvoederen.

Daar komen – althans bij ons – zoveel van die aardige vogeltjes opaf, dat het tafeltje-dek-je is voor rovers.

Hoewel de mussen bij gevaar op heel korte afstand in de conifeer of de hulst kunnen duiken,

zijn sperwers natuurlijk razendsnelle rovers, en een niet volledig attente mus is er dan geweest.

Deze drieteenstrandloper (Calidris alba – Sanderling) nam een zoutbad en daarna een poetsbeurt.

De veertjes verraadden dat het een vrouwtje was geweest.

Verder was alleen het snaveltje nog te vinden. Geen karkas of poten, wellicht meegenomen.

De schrik zat er goed in. Vanmorgen geen enkele mus in de achtertuin,

vanmiddag bij thuiskomst zaten er slechts twee, ze zongen gelukkig al wel weer.

Gisteren naar de kust geweest, op Scheveningen de ‘gebruikelijke’ (zee)vogels.

Zowel gisteren als vandaag de twee grote zee-eenden rustend midden op de Zoetermeerse Plas

en de twee slechtvalken aan de grond in De Wilck. In de Meerpolder gisteren 37 kleine zwanen.

En nog een foto van de drieteen (Calidris alba – Sanderling), vermoedelijk dezelfde vogel als op de foto boven.