Vrouw grote groene sabelsprinkhaan (Tettigonia viridissima – Great Green Bush-cricket). De legboor is geheel recht.

Door de lange vleugels, het grote formaat en de vrijwel geheel groene kleur

is de algemeen voorkomende grote groene sabelsprinkhaan niet met andere sprinkhanen te verwarren.

Van de levendbarende hagedisjes (Lacerta vivipara – Common Lizard) kon ik geen genoeg krijgen. Wat een grappige diertjes!

Ze leefden samen met de graafwespen en stoorden zich totaal niet aan elkaar.

Het blokje van de berkenboom in onze vakantietuin was slechts enkele tientallen centimeters lang.

Het lag vlak langs de rand van het grasterras, in een stuk oorspronkelijke Drentse begroeiing op zandgrond,

wat lage bramen, enkele lage struiken, wat lage naaldboompjes en verder grassen en kruiden, vrij vochtig.

De ideale biotoop voor tal van insecten (ook muggen!) en zelfs levendbarende hagedissen.

De kleine vuurvlinders (Lycaena phlaeas – Small Copper) zaten ook wel op het blokje maar daarvan heb ik geen foto’s.

De eigenaars van ons vakantiehuis hadden dat berkenblokje er bewust tussen gelegd; wit hout in het groen is een mooi gezicht.

Op dit stukje afstervend hout was een heel actief natuurwereldje ontstaan. Dood doet leven!

De hagedissen hadden er hun zonneterras van gemaakt, misschien sliepen ze er wel onder.

Overigens heb ik ze na een aantal dagen niet meer gezien, mogelijk waren ze op zoek gegaan naar een winterslaapplaats.

Heel veel sprinkhanen zaten er in de vakantietuin, zoals dit wekkertje (Omocestus viridulus – Common Green Grasshopper; male).

Op het berkenblokje heb ik enkele malen parende sprinkhanen waargenomen, mogelijk wekkertjes.

In het blokje waren graafwespen bezig voor het nageslacht te zorgen, slechts een twee- of drietal.

Dat is op zich niet vreemd want graafwespen zijn solitair, in tegenstelling tot veel wespensoortgenoten.

De vrouwtjes graven gaatjes in het zachte hout, verlammen insecten en stoppen die erin

waarna de eieren erbij worden gelegd. De wespenlarven hebben op die manier voldoende voedsel tot ze verpoppen.

In ons land komen veel soorten graafwespen voor. In dit geval gaat het waarschijnlijk om een ‘blokhoofdwesp’,

de graafwesp Ectemnius continuus (Crabonid Wasp), een algemeen voorkomende soort.

Op en rond het blokje kropen allerlei kevertjes, van zwart tot groen, pissebedden (kreeftachtige), vliegen,

sprinkhanen paarden op het blok, een grote sprinkhaan zat er te zonnen evenals soms vlinders en libellen.

Ik zou Hanneke en Paul adviseren nog een paar blokjes in de vegetatie te leggen en die goed in de gaten te houden!

Op een morgen zaten er ineens allemaal kleine zwarte bolletjes op het berkenblokje. Honderden.

Het bleek om een slijmzwam te gaan. Omdat de sporangia (sporendoosjes) nog niet uitgerijpt waren

en de lengte van de stengels nog niet vast te stellen was, is determinatie niet met zekerheid te geven.

Het gaat waarschijnlijk om Trichia botrytis, of misschien Lamproderma arcyrioides.