Ransuil (Asio otus – Long-eared Owl) verscholen op zijn roestplaats. Foto donderdag.

Er zijn veel reacties binnengekomen op de foto’s van ‘vreemde valk’.

Ik sloot een zeldzame sakervalk niet uit, en van diverse kanten werd voorzichtig met die suggestie ingestemd.

Zekerheid krijg je natuurlijk nooit op basis van foto’s van zo’n grote afstand.

Maar om toch wat meer duidelijkheid heb ik contact gehad met de Finse ornitholoog Dick Forsman.

Vanmorgen zaten er heel kort vijf staartmezen in onze tuin; ik zie ze hier niet vaak.

In het Prielenbos zat gisteren een groep van ca. 25 staartmezen (Aegithalos caudatus – Long-tailed Tit).

Deze befaamde roofvogelkenner denkt dat het een donker uitgevallen juveniele slechtvalk was.

De vogel is te compact, te gedrongen voor een saker, en ook de vleugels lijken meer op die van een slechtvalk.

De opvallend donkere ondervleugel komt ook voor bij dergelijke donker getekende juveniele slechtvalken.

Ook Peter van Geneijgen, voorzitter van de Werkgroep Roofvogels Nederland, denkt er zo over.

Kortom, de knoop maar doorhakken: de mogelijke sakervalk is waarschijnlijk een donkere juveniele slechtvalk.

Laatste foto van 26 september uit IJmuiden: een grote mantelmeeuw (Larus marinus – Greater Black-backed Gull).

Kleine mantelmeeuwen hebben (meestal) gele poten, grote mantelmeeuwen lichte/vleeskleurige poten.

In de eendenwereld worden volop veren geruid om er zo aantrekkelijk mogelijk voor de vrouwtjes uit te zien.

Deze man smient (Mareca penelope – Eurasian Wigeon; above) is nog niet volledig op kleur; Starrevaart 13 oktober.

Ook de krakeend man (Mareca strepera – Gadwall) zit nog in de eclipsfase: geel op de snavel. Prielenbos 3 oktober.

In het Prielenbos heeft dit jaar een paartje halsbandparkieten gebroed. Ik heb geen nageslacht kunnen vaststellen.

Je kan ze steeds in het bosje aantreffen, zoals deze man (Psittacula krameri – Rose-ringed Parakeet; male) gisteren.