Huismus (Passer domesticus – House Sparrow) met veertjes in haar snavel waarmee ze de nestkast als nachtverblijf stoffeert.

Hieronder twee foto’s van een man en nog een foto van een vrouw huismus. Foto’s vanmorgen gemaakt.

Na de onvermijdelijke topsnoei van conifeer, hulst en krentenboom,

móést ik iets terugdoen voor de huismussen die altijd in onze achtertuin zitten.

Minder groen om in te kruipen, vooruit dan maar: veel eerder dan normaal de voerdersilo’s gevuld.

Ik heb ze zo opgesteld dat de sperwer, die altijd wel langskomt, op tijd gezien wordt (hoop ik).

In januari 2005 heb ik twee huismussenkasten (totaal 6 openingen) in de tuin opgehangen.

Tot nu toe toonden de afwisselend 20 à 40 huismussen daarvoor weinig belangstelling.

De afgelopen tijd zag ik echter nu en dan een musje in een invlieggat hangen

en nadat ik ze vorige week had schoongemaakt, steeg de belangstelling nog meer.

‘Hoogtepunt’ vanmorgen was een vrouwtje huismus met veertjes in haar snavel

die ze in een van de nestkasten bracht. Ongetwijfeld als matras voor de komende nachten.

Wat zou het prachtig zijn als ze eens in onze tuin gaan broeden!

Jammer dat ik niet meer lenig genoeg ben om onder de dakpannen mussenhuizen te maken.

Vanmorgen kon ik pas laat op stap, vanmiddag moest ik al weer vroeg terugzijn (griepprik).

(Tussen haakjes voor mensen die bang zijn voor een injectie: een brandnetel prikt gemener dan een griepprik.)

Vanuit mijn hobbykamer eerst wat foto’s (door het glas) gemaakt van de musjes in de tuin.

Het was prachtig buiten, mooi zonlicht, hier en daar nog wat mist, genieten dus.

Groene specht (Picus viridis – European Green Woodpecker; male), slapend in een boom totdat een sperwer hem verjoeg.

Het is een man, te zien aan de rode streep in de zwarte vlek onder het oog. Bij een vrouw is die helemaal zwart.

Rondje gereden, De Wilck, Geerpolder, Noord Aa-gebied in Zoetermeer en nog even naar de Amaliahut.

Omdat het zo licht was, wilde ik in Noord Aa proberen goudhaantjes te fotograferen,

maar het was erg stil tussen de bomen. Elke dag is het weer een verrassing of je wat ziet.

Een rustende groene specht werd aangevallen door een sperwer en vloog boos roepend weg.

Dit is al de derde maal in korte tijd dat ik de juveniele, lichte buizerd (Buteo buteo – Buzzard; juvenile)

‘ontmoet’ langs de Vierheemskinderenweg in Hazerswoude. Ook daar vloog een sperwertje en een groep koperwieken.