Vanaf een hoge plek langs de Slingerwetering
houdt Zijne (of Hare) Majesteit de Wilckgans schouw.
Staatsieportret van de Wilckgans. Gezien de kleur verwantschap met Oranje?
Vanmorgen de auto niet uitgeweest door de regen en de koude wind.
Heb uren bij De Wilck gestaan, en ik zag dat de lente eraan komt.
Geen groepen kramsvogels meer, maar zingende leeuweriken.
Veel ganzen zijn vertrokken, nu buitelden kieviten boven de graslanden
en leken al een territorium tegen kraaien te verdedigen. Spannend allemaal!
Een groep van tachtig graspiepers foerageerde op het drassige land.
Die piepers drukken zich helemaal tegen de grond, nu en dan zie je een kopje.
Als je denkt dat er een stuk of tien zitten kom je bedrogen uit als ze opvliegen:
tachtig zijn het er, ze zwenken en draaien, duiken neer en je ziet er bijna geen meer.
Ook in de Slingerwetering dit nonnetje (Mergellus albellus – Smew; male).
Veldleeuweriken (gisteren hoorde ik de eerste zingen) zijn groter.
Een stuk of vijftien zaten er in De Wilck, roepend, nu en dan jubelend.
Het is een nog mooier voorjaarsgeluid dan van de kieviten
en van de ca. driehonderd scholeksters die al in dit natuurgebiedje zitten.
Nog even, en ook de grutto en de tureluur zullen zich melden.
Of ze dat gaan doen bij de koning van De Wilck? Ik denk het niet.
Want deze gans is te majesteitelijk om zich onder gewone vogels te begeven.
Hij draagt fier zijn kroon als hij, al gedurende een lange periode, door zijn domein schrijdt.
Vanmorgen kwam hij me even bekijken langs de Hoogeveensche Vaart
waarna hij al zwemmend en wandelend naar de zuidgrens van zijn rijk trok.
De giersaker zal dat allemaal worst zijn, zij eet geen gras en zat op de uitkijk.
Ze hield het lang niet zo lang vol als ik: na zo'n anderhalf uur ging de valk op jacht,
geen eten gevonden, daarna weer een half uurtje op haar post en daarna was ze weg.
Later heb ik nog wat rondgereden. Veel minder kolganzen dan anders,
slechts enkele honderden in de Meerpolder. Onderweg een roerdomp en een ijsvogel.
Man smient (Mareca penelope – Eurasian Wigeon; male) vliegt op in De Wilck.
En vanaf dezelfde plek uit de auto: kuifeenden (Aythya fuligula – Tufted Duck; males).
Een paartje krakeenden (Mareca strepera – Gadwall) op de Amaliaplas,
vanmiddag gefotografeerd in het licht van de rietkraag.
|