Vrouw ijsvogel (Alcedo atthis, Kingfisher, female) zoals ik haar vanmiddag langdurig zag:
steeds tussen takken. Ze vloog nu en dan naar een andere plek
maar altijd met takken voor haar lijf. Op deze foto is dat nog het minst storend.
Tweemaal ving ze een visje dat ze in een boom schuin achter me ging opeten.
Na het uitbraken van een bal en de vangst van een derde vis verdween ze.
Rond het middaguur stond ik op een rustig plekje in het Spookverlaat.
De maag verlangde aandacht, maar er kwam weinig van een boterham eten.
Met zijn bekende fluitje kondigde een ijsvogel aan op dezelfde plek te komen lunchen!
Vanaf takken in de bomen en de struiken zat zij (rode ondersnavel) heerlijk in het zonnetje,
driemaal dook ze het water in: driemaal raak. Een ervaren visser.
Voor de meeste vogelkijkhutten aan het water staan ‘ijsvogelstokken’.
Takken die er speciaal neergezet zijn om ijsvogels te lokken.
Het is natuurlijk ontzettend leuk zo’n fraai vogeltje dichtbij voor de lens of de kijker te krijgen.
Je kan dan mooie foto’s maken van ijsvogels die helemaal vrij op een tak zitten.
Nou, dat was vanmiddag in het uurtje dat ‘ze’ bij me was, wel wat anders.
IJsvogeltje zat doorlopend tussen de takken, ze zat nooit helemaal vrij. Nou ja, eenmaal.
Ze had een visje gevangen en ging schuin achter mij hoog in een boom zitten.
Met veel gekraak van nek- en rugspieren kon ik in tegenlicht wat foto’s maken.
Ze rustte een tijdje uit en ging toen weer naast mij (tien meter) tussen de takjes zitten…
In de Benthuizer Noordpolder verblijven elke winter wel een of meer blauwe kiek(en).
Zelden een man, altijd vrouwen/jonge mannen (verschil is lastig te zien).
De blauwe kiekendieven vallen van grote afstand op doordat ze een witte stuit hebben.
Vorige week en vanmiddag vloog er een, gisteren zat er een kiekendief met prooi.
In Polder Nieuw-Groenendijk zaten vanmorgen vroeg tussen een groep knobbelzwanen
zeven kleine zwanen (Cygnus bewickii, Bewick’s Swan; Mute Swans in the middle),
op de foto twee te zien, links en rechts. Er zijn nog steeds weinig kleintjes in ‘mijn’ polders.
Rond de Koudekerksche Inlaag zie je meestal wel kleine zilverreigers (Egretta garzetta, Little Egret), maandag.
De gele tenen zijn een opvallend verschil met de grote zilverreiger, die bovendien ’s winters een gele snavel heeft.