Jonge bosuil (Strix aluco, Tawny Owl; juv.) houdt alles in de gaten wat er om hem heen gebeurt.
Of er nu een koekoek of een gaai of mobbende merels in zijn buurt komen
of een nieuwsgierig mens hem begluurt: de ogen blijven op het mogelijke gevaar gericht.

Hoe gek het ook klinkt: we waren met vakantie in een van de allermooiste Franse streken,
maar ik heb nog nooit zo weinig (vogel)foto’s kunnen maken als dit jaar.
De enorme, steile rotsformaties leveren wel zeldzame soorten als gieren op,
maar ik heb geen zomertortel gehoord, geen bijeneter, hop, Europese kanarie enz.
Dan moest je naar wat vlakkere gebieden en daar zijn we nauwelijks geweest.

Uiteraard daarover helemaal niet getreurd, zeker niet nu ik terug ben in Nederland
en de afgelopen drie dagen al veel meer vogels heb gezien dan de drie weken in Frankrijk.
Wij wonen in een deltagebied en dat is aan de soorten en aantallen goed te merken.
Zelfs in het drukke gebied rond Zoetermeer, laten we er heel zuinig op zijn!
De komende weken stuur ik afwisselend Vogeldagboeken over de Provence en Holland.
De foto’s van de bosuilen heb ik vanmorgen gemaakt, die van de buizerds maandag.

Dit is dezelfde juveniele bosuil (Strix aluco, Tawny Owl; juvenile)
maar toen zat de vogel nog op een bredere tak in diezelfde boom.
Foto 1: alert. Foto 2: zware oogleden. Foto 3: wat een korte staart!

Ouder bosuil (Strix aluco, Tawny Owl; adult) houdt een half slaperig oogje in het zeil.

Deze drie jonge buizerds (Buteo buteo, Buzzard; juveniles) staan op het punt van uitvliegen.