Witte reiger met platte snavel. Dat is de betekenis van Platalea leucorodia, zijn wetenschappelijke naam.
Met de ibissen maken ze deel uit van de familie Threskiornithidea, heilige vogels.
Het is overigens helemaal geen reiger, maar hij is wel wit, met een snavel die op een lepel lijkt.
Daarmee schept de lepelaar vissen en ook garnalen en andere waterdieren naar binnen.
Meestal in groepsverband, en ook al door zijn manier van lopen lijkt hij wel wat op ons!
Er zijn op onze aardbol zes soorten lepelaars, waaronder een rode lepelaar.
Van de Platalea leucorodia bestaan drie ondersoorten, twee in Afrika
en onze ondersoort, die P.l.leucorodia heet; deze komt ook in Azië voor.
In Europa broedt hij alleen maar in Nederland, Spanje en in Zuidoost-Europa.
Tenminste: als deze gegevens niet achterhaald zijn want het gaat goed met de lepelaar.
Dat komt vooral door het vele en langjarige beschermingswerk van enthousiaste vogelliefhebbers.
In Nederland is de Werkgroep Lepelaar zeer actief. Ook worden lepelaars geringd
zodat via waarnemingen van vogelaars hun belangrijkste trekroutes kunnen worden vastgelegd.
Met die gegevens kunnen beschermende maatregelen worden getroffen.
Op het ogenblik kan je in mijn gebied (het westelijke deel van het Groene Hart van Holland)
regelmatig lepelaars in polderslootjes zien. Op verzamelplaatsen als de Starrevaart staan er tientallen.
In de nabij gelegen Nieuwkoopse Plassen zijn ze ook gaan broeden, dit jaar al vijftien paar.
Ze verzamelen zich nu, eten zich vol (opvetten) voor hun trek naar Zuid-Europa en diep in Afrika.
Wat mij betreft; hoe meer lepelaars hoe liever, het is een heel mooie en fascinerende vogel.
Een geringde lepelaar op de Starrevaart, 29 juni. Deze vogel is op 29 mei 2009 geringd in Nedersaksen.
Afgelopen winter heeft hij tot mei gebivakkeerd in Coruna, Spanje. In juni verscheen hij op de Starrevaart.
