We waren nog niet eerder ‘serieus’ bij de Oisterwijkse vennen en de aangrenzende Kampina geweest.
Deze scha(n)de hebben we de afgelopen week ruimschoots en met fraai zomerweer ingehaald.
Het indrukwekkendst vond ik de vennen ’s morgens vroeg, met de zwevende mistflarden.
Het verstilde water met traag bewegende nevels heeft een enorm rustgevend effect.
Het vogelleven is, zoals overal in dit jaargetijde, ook in het Brabantse land tot een minimum gedaald.
Nauwelijks zang meer, weinig bedelende jongen, slechts contactroepjes bij het zoeken naar voedsel.
Zowel in de Oisterwijkse bossen en vennen als in natuurgebied Kampina zijn weinig vlinders.
Een landelijke trend, ik had er hier echter meer verwacht. Een trekkende koninginnenpage is een fraaie uitzondering.
Ook het aantal libellen valt tegen. Maar zo is de natuur: je weet nooit wat je kan verwachten!
De mist is opgetrokken, grauwe vliegenvanger (Muscicapa striata, Spotted Flycatcher) foerageert bij het Goorven.
Ook een grote groep staartmezen (Aegithalos caudatus, Long-tailed Tit) trekt door de bomen langs het water.
Op diverse plekken hoorde ik kuifmezen (Lophophanes cristatus, Crested Tit), deze zat vlak bij ons hotel.
Op de Kampina krioelde het van behaarde (rode) bosmieren (Formica rufa, Red Wood Ant).
