IJs in vaart en sloot, rijp op de bouw- en graslanden: het wintert.
In de Zoeterwoudse Oostbroekpolder vielen de twaalf donkere dotten
goed op in het witgroene gras: een klucht van twaalf patrijzen!
Patrijzen zijn onthaaste vogels: als in een vertraagde film bewegen ze zich,
pikken ze aan het gras en de zaadjes, en als er een sperwer overkomt,
drukken ze zich als één man traag tegen de grond, bijna onzichtbaar zijn ze dan.
Het zijn vogels die liever niet opvallen, maar ik vind ze opvallend mooi!
Vandaag op verschillende plekken vier sperwers (Accipiter nisus, Sparrow Hawk) gezien.
Ook die vallen in het lichte landschap beter op, hier een man in de Zoeterwoudse Geerpolder.
Vanmiddag heb ik een nieuwe vogelsoort ontdekt: een witbuikkolgans…
Bij De Wilck zaten een heleboel kolganzen. Toen ik met de telescoop de groep afzocht
op mogelijke aparte soorten, kreeg ik deze in het vizier, op ca. driehonderd meter.
Normaal heeft een kolgans een lichtbruine buik met meer of minder donkere strepen,
maar de onderbuik van deze kolgans (Anser albifrons, Greater White-fronted Goose)
was spierwit met donkere strepen, ik neem aan door een pigmentafwijking.
Terwijl ik de kolgans met 600 mm (hij zet erg ver weg) aan het fotograferen was,
landde deze blauwe reiger (Ardea cinerea, Heron) op een paar meter afstand.
Ik kon hem nauwelijks scherp stellen. Na één cameraklikje vloog hij verschrikt verder.
***
Klik hier voor een korte video van alle twaalf patrijzen; click here for video Grey Partridges.
