Knobbelzwaan (Cygnus olor, Mute Swan) met twee lokeenden (decoy ducks).
De derde lokeend was lek, bleef onder water en verzwaarde het gewicht voor de zwaan flink.
Uiteindelijk overheerste de blijdschap voor de bevrijding van de zwaan,
maar intussen had ik me wel een paar uur lopen opvreten.
Kwart over 10. Ik was net van huis, in de Gelderswoudse Vaart zwemt een zwaan.
Met eenden tegen zich aan? Remmen, kijken, daar klopt iets niet.
De knobbelzwaan blijkt verstrikt te zijn geraakt tussen drie lokeenden die aan elkaar zijn geknoopt.
Lokvogels zijn voorwerpen die jagers gebruiken om eenden voor hun geweerloop te krijgen.
Zwaar materiaal (hout en ijzer) dat met ijzerdraad aan elkaar is gekoppeld.
De knobbelzwaan kon nog wel zwemmen, foerageren, poetsen maar vliegpogingen mislukten.
De plek is vlak tegen Zoetermeer, maar de dierenambulance daar verwijst naar Alphen.
(Binnenkort mag/moet ik als inwoner van Benthuizen kiezen over aansluiting bij een van deze gemeenten…)
Daar heb ik geen nummer van, het landelijk alarmnummer gedraaid, men contact Alphen
maar vervolgens krijg ik te horen dat ook Alphen niet naar Zoeterwoude wil rijden. Hun gebied niet.
Ik zou nog teruggebeld worden om af te spreken hoe nu verder, maar dat telefoontje komt niet.
Intussen ook de politie gebeld, die ‘druk’ op de dierenambulances zou uitoefenen.
Ik blijf de wacht houden bij de zwaan, na een paar uur ga ik maar weer eens bellen.
Daarna krijg ik een telefoontje van de Dierenambulance Rotterdam
dat zij het onderlinge gekissebis zat zijn en de zwaan – en mij – niet in de steek willen laten.
Rotterdam is niet naast de deur, en dan nog met een boot achter de auto. Klasse!
Wilde eenden (Anas platyrhynchos, Mallard) nemen een kijkje bij deze vreemde optocht.
Het viel mij op dat ook een futenpaar erg lang rond de ‘vreemde’ knobbelzwaan bleef zwemmen.
Dit was een opmerkelijke onderbreking. De zwaan zwom al die uren heen en weer,
stond soms half op de kant om zich te poetsen, grondelde ook regelmatig op zoek naar eten,
maar op een moment ging hij takken uit de kant trekken en gooide die over een lokeend.
Dat deed hij een stuk of tien keer, toen stopte hij ermee, kennelijk zag hij geen resultaat van zijn actie.
Omdat ik moest wachten had ik alle tijd, maar ik kon geen ‘logische’ verklaring voor dit gedrag bedenken.
Om kwart over 2, vier uur na mijn eerste telefoontje, komen Johan en Rob aangereden.
Ze laten hun boot te water en gaan achter de zwaan aan, die eerst de kant opkruipt
en vervolgens zijn redders verrast door langs hen heen terug te zwemmen.
Dan ontstaat er een probleem. De wind is erg hard en staat pal op de boot.
De mannen kunnen niet vooruit komen en besluiten de boot uit het water te halen.
Maar met zo’n metalen geval is dat niet een-twee-drie voor mekaar.
Toch wordt de zwaan nog snel gered al kan ik daarvan helaas geen foto´s laten zien.
Dat kwam zo. Ik zag dat de zwaan in vlot tempo wegzwom, richting een bruggetje vijftig meter verderop.
Als ik hem goed inschatte zou hij daar langs kruipen waarna hij in de bredere vaarten
van het Zoetermeerse Noord Aa-gebied zou komen te zwemmen, redding vrijwel kansloos.
Vlug pakte ik mijn werkhandschoenen (voor zulke situaties) uit de auto en liep naar de brug.
Inderdaad kroop de zwaan met zijn nasleep de kant op, een eerste poging mislukte
maar bij mijn tweede actie (jammer hè, geen foto…) kreeg ik een lokeend te pakken.
De zwaan stribbelde enorm tegen, gaf me als dank nog een vleugelklapje op mijn hoofd
(ik was erop voorbereid en kon hem aardig ontwijken), maar ik kon hem vasthouden
totdat Johan met een hordensprintje over een boerenpad me te hulp schoot.
De rest was kinderspel, het tuig zat achter zijn kop onder zijn vleugels en was snel verwijderd.
Dit is al de tweede keer dat ik geconfronteerd werd met de bureaucratie bij dierenambulances.
De vorige keer ging het om een aalscholver op de grens Zoetermeer-Leidschendam.
De komende dagen ga ik precies uitzoeken hoe het zit met het ‘werkgebied’ Zoeterwoude.
Want als de zwaan echt in nood was geweest, was hij allang gestikt voordat er hulp geweest was.
Daar is de boot, de zwaan begrijpt dat het om hem gaat en probeert via de kant te vluchten.
Johan heeft de zwaan van zijn ballast ontdaan, controleert of alles in orde is en laat hem gaan.
Even later laat de knobbelzwaan me zien dat alles met hem in orde is. Reddingsactie geslaagd!
