Auteur Uitgave Oorspronkelijke titel |
Kerkuilen
Kerkuilen komen in grote delen van de wereld voor, ze zijn misschien wel de wijdst verspreide (land)vogels op onze aarde. Overal kan je ze vinden, met tientallen (onder)soorten, behalve op Antarctica. Dit gedetailleerde boek gaat over de Noord-Amerikaanse kerkuil (pratincola) en twee Europese soorten: de witte alba en onze wat donkerder guttata. De grens loopt schuin vanaf België en Noord-Italië door Europa en rond die scheidslijn hybridiseren beide ondersoorten. Het is één van de talloze wetenswaardigheden die David Chandler heeft verzameld over deze mysterieuze en met zijn donkere ogen soms wat angstaanjagend overkomende uil. Er bestaat naar mijn weten geen ander Nederlandstalig boek met zo veel gegevens over ’torenuilen’. Alle denkbare aspecten uit het leven van kerkuilen komen aan bod. Er is veel aandacht voor het onderscheid van mannen en vrouwen en voor de leeftijd, te zien aan het verenkleed van de uilen, hoewel dat niet altijd doorslaggevend is. Er wordt steeds meer ontdekt over verschillende kenmerken van de veren. Kerkuilen worden maar enkele jaren oud, veel worden er door auto’s en treinen doodgereden. Dat komt omdat ze vaak in de muizenrijke bermen jagen. In hun korte leven zijn ze trouw aan hun partner. Afhankelijk van het muizenaanbod kunnen ze meerdere keren per jaar broeden. Er wordt veel aan de bescherming van kerkuilen gedaan – zeker ook in Nederland met ca. tienduizend kerkuilkasten en duizend vrijwilligers. Daardoor neemt de kans toe dat men in de schemering of in de nacht zo’n spookachtige uil ziet vliegen, geruisloos en met uiterst lichtgevoelige ogen op jacht naar een muis. Een heel interessant boek!
|
Kerkuilen
|
|