Roerdomp (Botaurus stellaris, Great Bittern) vandaag op net vier meter bij me vandaan.

Elke dag stroop ik in mijn (wijde) omgeving geschikte roerdomplocaties af.
Tijdrovend maar spannend, plus de voldoening als je er eentje ziet.
De hele week geen ‘moerasstier’ gezien, vanmorgen zag het daar weer naar uit.

Na ‘controle’ van de laatste rietkraag keek ik naar links en naar rechts om weg te rijden,
en zag ik tot mijn verbazing, zeg maar verbijstering, een snavel in de buitenspiegel!
De roerdomp was ‘onder me’ uit een slootkant gekropen en stond pal naast de auto,
aan de passagierskant, ik moest me omhoog drukken om zijn hele kop te zien.

Ik liet de motor aanstaan (afzetten levert schrikreactie op), draaide raampje open,
haalde nog snel de converter van mijn 300mm lens en maakte een paar foto’s.
Onhandig hangend in de auto, uit de losse hand, nauwelijks tijd om instellingen te wijzigen.
Door de camera te draaien kon ik nog een stukje van zijn gestrekte hals meenemen.

Uit de gegevens van de camera blijkt dat de eerste foto op 3,4 meter afstand was,
de gepubliceerde foto op 4,2 meter, de vogel was inmiddels een eindje verder gelopen.
Nadat ik een aantal foto’s had gemaakt (er zijn er vijf gelukt, een vijftiental was niet ’top’),
probeerde ik voorzichtig mijn fototas te pakken om een kleiner objectief op te zetten.

Maar de roerdomp had me intussen lang genoeg met zijn geelbruine ogen bekeken en vloog weg.
De foto is uiteraard sterk verkleind, maar er is niets van afgesneden, zó dichtbij stond de vogel!