Vorige week wandelde een lezer van Vogeldagboek door een openbaar bosgebied.
Hij zag hoe twee husky’s (poolhonden) een ree te pakken namen, hij hoorde de ree gillen.
Hoewel honden in dat bos aan de lijn moeten, was de eigenaar nergens te bekennen.
De ene hond beet de ree in de strot, de andere nam een flinke hap uit het lijf.
Na een flink aantal minuten trokken de husky’s de ree het water in en verdronken hem.
Toen de ree dood was, sleepten de honden het dier aan de kant, scheurden het in stukken en aten ervan.
Politie erbij, pas op dat moment kwam de eigenaar eraan (die zei dat dit gedrag de natuur van deze honden is).
Hij kreeg een proces-verbaal wegens het niet-aanlijnen van de husky’s waar dat verplicht is.
Ik denk niet dat ik ‘zakelijker’ het drama onder woorden kan brengen dat zich hier heeft afgespeeld.
Met tegenzin publiceert Vogeldagboek dit verhaal en de foto’s die gemaakt zijn met een mobiele telefoon.
Niet om deze hondenbezitter opnieuw aan de kaak te stellen (daar is de politie al mee bezig),
maar om iedereen nog eens te waarschuwen hoe onvoorspelbaar en gevaarlijk (grote) honden kunnen zijn.
Nu een ree, straks schapen en hun lammeren, en je moet er niet aan denken wat kan gebeuren
met een kind dat bij het zien van zulke honden angstig wegrent.
Zeker nu het broedseizoen aanbreekt, wil ik mensen met honden op hun verantwoordelijkheid wijzen
tegenover medemensen en dieren. Als mensen hun hond niet ‘aan de voet’ kunnen houden,
moeten ze die dieren aan de lijn doen; dat aanlijnen geldt vanzelfsprekend op plaatsen waar dat voorgeschreven is.
‘Mijn hond doet niets’, hoor je vaak. De meeste gelukkig niet, maar er zijn te veel voorbeelden van het tegendeel.
Regelmatig krijg of zie ik foto’s van door honden gedode dieren, of ontvang ik berichten over verstoring door honden.
Zo ook de afgelopen tijd uit Midden-Delfland, uit Vockestaert en het kwetsbare natuurgebied De Rietputten (Aalkeet).
Deze knobbelzwaan (Cygnus olor, Mute Swan; dead by dogs) is gevonden vlak bij Schiedam,
gedood door een hond (getuige). Meestal krijgen vossen (vaak ten onrechte) de schuld van gedode dieren.
Vervolg op foto van Vogeldagboek van vrijdag.
Na dik tien minuten lukte het de fuut (Podiceps cristatus, Great Crested Grebe with Roach) om de vis door te slikken.
De vogel had de grootste moeite om het breedste gedeelte van de voorn door zijn kaak te wringen.
Eind vorige week zat er telkens een man sperwer (Accipiter nisus, Sparrow Hawk; male) in onze tuin,
op jacht naar de huismussen in de conifeer en de hulst. Foto gemaakt door dubbel glas op ca. vier meter.
