De grutto (Limosa limosa, Barge à queue noire, Black-tailed Godwit) die in de Extremadura is geringd,
is weer gearriveerd in zijn broedgebied in De Wilck. Eerst aansterken na de lange reis en dan…

Op 4 april 2007 zag ik in weidevogelreservaat De Wilck in Benthuizen een geringde grutto lopen.
De ringen waren sterk verkleurd. Zo was het blauw op de binnenrandjes na helemaal weggesleten.
De kleur van de ring met vlag? Dat kon rood, geel of oranje zijn. Die vlag is trouwens in 2009 afgevallen.
Doordat de ringen zo verkleurd waren, was niet uit te zoeken in welk land de grutto geringd was.

De vogel foerageerde vaak dicht langs de Burmadeweg en ik heb tal van foto's van de metalen ring gemaakt.
Daarop staat immers een unieke code. Maar een ring is rond en je moet dus wel alle kanten op de foto krijgen.
Toen me dat uiteindelijk gelukt was, kon ik die code ontcijferen en kon de vogel getraceerd worden.

Het was een man (dat had ik bij paringen al gezien), die op 23 februari 2005 was geringd in Hernán Cortés,
in de Spaanse Extremadura. En de kleuren: de oranje ring (onder de aluminium ring en boven de rode ring)
bleek mintgroen (lime) te zijn, evenals de oorspronkelijke vlagring. De ring aan de rechterpoot is blauw.

Gistermorgen zag ik de vogel voor het zevende achtereenvolgende jaar in De Wilck. Als hij eenmaal met zijn partner
gaat broeden en het gras langer wordt, is hij veel lastiger te ontdekken. In elk geval heb ik gedurende enkele jaren
kunnen vaststellen dat het echtpaar Extremadura diverse jonge grutto's heeft voortgebracht. Hopelijk dit jaar weer!

Een havik vanmorgen boven de Starrevaart: alle vogels de lucht in, waaronder ruim zeshonderd grutto's.
De meeste waren IJslandse grutto's (Limosa limosa islandica, Barge à queue noire islandaise, Icelandic Godwit).

Ook de hormonen van kokmeeuwen (Chroicocephalus ridibundus, Mouette rieuse, Black-headed Gull)
beginnen flink op te spelen. Op het eilandje in de Starrevaart broeden straks honderden paren.