Onze vrouw tuinmerel (Turdus merula, Merle noir, Common Blackbird; our garden-blacky; female)
nam gisteren in een nog lege hangende plantenbak een uitgebreid zonnebad. In trance!

Vorig jaar april werd 'blacky' doodgereden, de manke merelman die onze tuinvriend was.
Met zijn vrouw konden we het ook prima vinden, En nog steeds. Als ze op ooghoogte op het hek zit,
kan ik rustig op een meter afstand een – weliswaar eenzijdig – gesprekje met haar voeren. Ze luistert wel!
Ze heeft haar eigen voederplaats in de tuin waar we haar broodkruimels vermengd met
de fijngesneden gebakken zonnebloempitten voeren. Ze roept of komt voor het raam zitten als ze trek heeft.

Haar nieuwe man, een prachtige sterke merel, is nog lang niet zo vertrouwd met ons – al gaat het steeds beter.
Een vervelende eigenschap van hem is dat hij zijn vrouw steeds wegjaagt bij het hoopje kruimels.
We hebben al een tweede 'voederplaats' gemaakt, maar ook daar jaagt hij haar weg.
Als de baas is uitgegeten en weggevlogen, komt moedermerel letterlijk de kruimeltjes opruimen.

Tot eind vorige week. Ik heb het stel nog niet met nestmateriaal zien slepen (wellicht zitten ze ergens anders),
maar kennelijk krijgt de vrouw extra kracht door het actief worden van haar broedhormonen.
Toen manlief haar weer wilde verjagen, ontstond er een 'schijngevecht' in de lucht waarbij pa merel
de vlucht nam naar de andere kruimels. Intussen weet hij zijn plaats! Eens breekt de tijd aan,
veronderstel ik, dat beide merels gezamenlijk aan de dis gaan, net zoals met 'oude blacky'. Zoals het hoort!

Terwijl de merel nog maar net aan broeden begint te denken, hebben grauwe ganzen
(Anser anser, Oie cendrée, Greylag Goose) al pullen. Poelgeestpolders, Warmond, gisteren.

Ook in De Wilck vanmorgen drie lepelaars (Platalea leucorodia, Spatule blanche, Spoonbill).

Op de droogvallende slikplaat op de Starrevaart vandaag een vroege bosruiter. Verder o.m.
man zomertaling, zes bonte strandlopers, zes bontbekplevieren en twee boerenzwaluwen. Ook in de polders een aantal.