Mensen moeten zich zo min mogelijk bemoeien met het leven van dieren. Elke verstoring
kan funest zijn. Maar soms loop je tegen de vraag aan: moet ik wel of geen hulp bieden?
Ik schreef een week geleden over een, ogenschijnlijk kerngezonde, egel in onze tuin.
Een dag later werd een egel een aantal huizen verderop ziek aangetroffen, mogelijk dezelfde.

Gisteren belde Otto, woont vier huizen verder:”Adri, er zit een klein egeltje bij ons in de tuin”.
Het diertje oogde fit, liep van hot naar her, maar overdag horen jonge egels te slapen.
Heb Egelopvang Zoetermeer gebeld en afgesproken dat ik het diertje zou komen brengen.
Andere buurman Henk had intussen het diertje opgepakt (foto boven) en in een doos gezet.

Maar omdat de egel steeds langs de plank liep tussen de tuinen van Otto en Henk,
vroeg ik het diertje nog even bij Henk los te laten, in de buurt van een vies, nat hoopje bladeren.
En jawel: mini-egel riep (!), kroop in de bouwval en liet zich niet meer zien. Egelopvang afgebeld.
Henk heeft de gehele avond opgelet maar geen moeder egel waargenomen. Hij is er zeker van
dat de egel in zijn tuin groter was dan de zieke egel (die hij ook heeft gezien) in de tuin van Martine.

Toen ik vanmiddag thuis kwam (vandaag niet één foto kunnen maken…) meteen naar het egeltje.
Als hij niet fit zou zijn, zou ik hem meteen wegbrengen. Een paar blaadjes weggehaald
en daar lagen, ten minste, twee kleine egels! Ogenschijnlijk in goede conditie. Geen moeder te zien.
Wat ‘verse’, verdroogde bladeren gestrooid, bakje water en wat egelvoer en kattenvoer neergelegd.

De vraag is: is moeder egel nog aanwezig en verzorgt ze haar jongen, of was ma toch de zieke egel?
Als dat zo was, hebben de jongen (minimaal twee, ca. tien cm groot) zich zelfstandig in leven kunnen houden.
Dat zou dan al ruim een week het geval zijn, en daarmee lijken de overlevingskansen groot.
Als ma egel pas enkele dagen ‘weg’ is, zullen we dat snel merken aan de conditie van de jonkies.