151230 Losse eindjes van 2015

Buizerd271215.jpg

* Buizerd, Buteo buteo, Buzzard, Buse variable, Mäusebussard *
Een buizerd langs de Galgweg in Hazerswoude loert naar een prooi en duikt het gras in: mis! Het is een vogel
die dit jaar is geboren: lichte irissen, gele mondhoeken en lichte zomen op de veren.

Buizerd271215A.jpg

Toendrarietganzen261215A.jpg

Toendrarietganzen261215.jpg

* Toendrarietgans, Anser serrirostris, Tundra Bean Goose, Oie de la toundra, Tundrasaatgans *
Ik weet niet of het komt door een lichte daling van de temperatuur in Noord-Europa, maar de laatste dagen
zie ik ineens meer ganzen overvliegen dan voor de kerst. Op de foto’s toendrarietganzen in De Wilck.

Kolganzen301215A.jpg

Kolganzen301215.jpg

* Kolgans, Anser albifrons, Greater White-fronted Goose, Oie rieuse, Blässgans *
Een flinke groep kolganzen van zo’n 1300 vogels verblijft al geruime tijd in en rond De Wilck. Foto’s vanmorgen.

Collage_VD301215.jpg

De onbekende aardtong in Zoetermeer is Geoglossum pseudo-umbratile, zo blijkt uit microscopisch onderzoek.
Een zeldzame soort die steeds vaker gevonden lijkt te worden. Er bestaat nog geen Nederlandse naam voor.
* Ctenochares bicolorus; Black-tipped Orange Ichneumon Wasp *
De sluipwesp in onze Spaanse spinazie (smaakte overigens goed) blijkt inderdaad een zuidelijke soort te zijn.
Het is de zgn. Ctenochares bicolorus. Deze insecten komen uit Afrika, maar hebben zich, waarschijnlijk door
menselijk toedoen, verspreid over Europa (Spanje, Frankrijk, Italië enz., Engeland), Australië en Nieuw-Zeeland.
Op een Engelse website las ik dat de sluipwesp was gevonden in sla! Kennelijk kruipen ze graag in Spaanse groentes.
Door het steeds warmer worden van ons klimaat, zal de soort ongetwijfeld op eigen kracht noordwaarts vliegen.
* Prachtstipspanner, Scopula marginepunctata, Mullein Wave, Frange picotée, Randfleck-Kleinspanner *
Geen schildstipspanner maar een prachtstipspanner. Dat is volgens experts deze nachtvlinder uit Frankrijk.
Het verschil is lastig te zien, ook met de paardenbloemspanner. Na veel navragen houd ik het op prachtschildspanner.

***
Weinig hazen, toch jachtpartijen
De Wilck, dinsdagmiddag. Ik kom er elke dag, soms uren. Gewoon genieten. Van een foeragerende ekster, de ganzen
en de eenden, een slechtvalk in ruste of de duizenden goudplevieren, spreeuwen, kieviten en watervogels opjagend.
Dan de knallen. Pal tegen De Wilck, aan de noordkant. Ik zie dat er ten minste twee hazen het loodje leggen,
twee hazen ontsnappen, maar waar is de vijfde haas? De jagers hadden er toch vijf gezien, zei één van hen me later.
De troepen hergroepen zich. Drie of vier man kruipen in de slootkant, de drijvers trekken zich met hun honden
eerst een eind terug en dan begin de jacht op de laatste haas. Die wordt aangeschoten en door een hond gedood.
Na afloop een pittige discussie met een jager (hij kwam zelf naar me toe), niet op hoge toon, maar onverzoenlijk.
“Wij houden net zo van de natuur als jij”, zei hij. “Nee”, antwoordde ik, “jij houdt niet van de natuur maar van het buiten zijn.
Hoe kan je nou van iets houden en dat vervolgens vernietigen?” Bovendien zijn er al zo weinig hazen meer.

Jagers291215.jpg

De dame en heren jagers gaan in conclaaf: er is een haas ontsnapt! Ook deze laatste haas moet eraan geloven.
Nu en dan spreidde hij machteloos zijn armen, alsof hij met mijn argumenten in wilde stemmen. Ook toen ik zei dat je vaak
aangeschoten dieren ziet, zeker eenden en ganzen, die buiten zicht ergens gaan liggen creperen. Voelde ik het goed aan
dat hij zelf zijn primitieve gedrag om dieren te doden ook niet helemaal kon verklaren? Of draaft mijn fantasie nu door?
Woensdagmiddag. Weer hoor ik schieten terwijl ik in De Wilck ben. Nu in de Oostbroekpolder. Daar stroopt een man of zes
de graslanden af. Niets. Logisch, want ook hier behoren hazen tot een uitstervend dier. Wel een knobbelzwaan,
die hebben ze dan zeker maar uit frustratie geschoten. Als ik een uur later nog eens ga kijken, hebben ze hem weggehaald.

***
Het zwanendriften wordt definitief per 1 juli 2016 verboden: beide parlementen hebben daarmee ingestemd.
Dikke pluim voor Saskia van Rooij die hier enorm voor geknokt heeft. Waar bleven de grote dierenorganisaties?

***
Dit is het laatste (en iets langere) Vogeldagboek van 2015. Volgende week een frisse start!