Als ik ’s morgens de gordijnen opentrek, vliegen de tuinvogels verschrikt op. Als ik met de auto
over polderwegen rijd, als ik door het Bentwoud fiets, als ik over het strand wandel, verstoor ik dieren.
Het kan ook moeilijk anders als mens en dier elkaar rond huis of in openbaar gedeelde ruimtes ontmoeten.

Veel mensen trekken graag de natuur in om te genieten van frisse lucht, een wandeling, de rust, plant en dier.
Doe ik ook, zoals tal van vogelaars. Met mijn camera, zo laat ik anderen meegenieten.

Een fenomeen binnen het vogelen is twitchen, op soorten jagen. Wikipedia: ‘Het woord is afkomstig uit het Engels
en overgenomen door vogelaars in Nederland en Belgie. Twitchen betekent het gericht opsporen
van een bijzondere vogel, geïnformeerd door derden.’ Als je vogels niet verstoort, kan niemand bezwaar
tegen twitchen hebben. Ik ook niet, al twitch ik zelden: ik heb andere ideeën over natuurbeleving.

Maar juist bij (fotograferende) twitchers komt het regelmatig voor, dat grenzen van fatsoenlijk gedrag tegenover vogels
en tegenover andere natuurliefhebbers worden overschreden. Dat ‘verboden’ gebieden worden betreden,
achter vogels wordt aangerend, geluiden worden afgespeeld, nestfotografie. Ik heb dat herhaaldelijk meegemaakt,
ik heb er tal van e-mails over gekregen, op vogelsites kan je bij veel twitches lezen over verstorend gedrag.

Verreweg de meeste vogelaars en fotografen gaat het om het plezier van vogels kijken
en om ze vast te leggen. Ze zullen daarbij proberen vogels niet bewust te verontrusten.
Maar als je met je camera vlak bij een vogelnest gaat liggen, of van boom tot boom een vogel achterna rent,
struiken plat trapt om die zich verplaatsende vogel maar te kunnen fotograferen, niet samen met andere fotografen
op gepaste afstand blijft staan maar dicht(er) naar de vogel loopt zodat die opvliegt, enz.
De praktijkvoorbeelden van dit soort onbehoorlijk gedrag zijn legio.

De afgelopen week was het thema ‘scoringsdrift door vogelaars’ weer actueel. Voor mij is de grens duidelijk:
ga lekker de natuur in en geniet, maar houdt rekening met de gevoeligheden van de diverse vogelsoorten en
andere dieren en planten. Er zal heus wel eens een vogel opvliegen, onvermijdelijk. Maar een vogel bewust verstoren,
in welke vorm dan ook, om zelf maar een mooie foto te kunnen maken, vind ik verwerpelijk.
Over wangedrag zal ik zo nodig blijven publiceren, al is dit de laatste keer dat ik in algemene zin over ‘scoringsdrift’ schrijf.