Auteur Illustraties Uitgave Oorspronkelijke titel |
Het geheime leven van de uil
Bent u tijdens een nachtelijke wandeling ook wel eens geschrokken van de spookachtige roep van de bosuil? Geschreeuw dat de nacht angst aanjaagt, de aankondiging van dood en onheil? Zo hebben althans vele culturen vanaf het stenen tijdperk de Heren van de Nacht ervaren. Maar een uil is ook wijs, zo wisten de oude Grieken al. De steenuil van godin Pallas Athene gaf haar ongevraagd wijze adviezen en daarom werd de steenuil, die massaal in Athene voorkwam, het symbool van de wijsheid in de westelijke cultuur. Onheilbrenger en wijsgeer, twee uitersten, zo lijkt het. Maar het is natuurlijk allemaal onzin, het zijn fabeltjes, volksgeloof. Uilen zijn, net als andere vogels, gewoon fantastische dieren met een bijzonder uiterlijk en met specifieke eigenschappen (ogen, oren) om hun prooien te vangen. John Lewis-Stempel, veeboer, bekroond natuurschrijver en historicus, heeft op een heel aangename manier het leven van uilen beschreven en een boekje opengedaan over de mythes die deze uilen achtervolgen. Zijn eigen ervaringen met de bosuil bij zijn boerderij Three Acre Wood in Engeland vormen zijn rode draad. Volgens hem is er een dodelijk simpele verklaring voor de veronderstelde relatie tussen de uil en de dood. De meeste mensen sterven ’s nachts, wanneer het bioritme op herstel is gericht. Mensen die waken bij het sterfbed zijn hyperalert door alle emoties en het nachtelijk geroep van de uil valt dan des te meer op. Teksten in de Bijbel hebben grote invloed gehad op christelijke opvattingen over uilen, toont Lewis-Stempel aan. Vooral Deuteronomium 14 waarin uilen als een ‘gruwel’ worden aangemerkt die je niet mag eten. (Overigens, deze Bijbelse weerzin geldt ook voor hazen en konijnen, maar daar trekken – gelovige – jagers zich niets van aan.) Het boek wemelt van de wetenswaardigheden over uilen. De ransuil bijvoorbeeld dankt zijn naam aan de ranse, een soort muts. Een ransuil heeft een spanwijdte van 95 cm, maar hij weegt evenveel als een sinaasappel. Velduilen hebben een parlement. ‘Het geheime leven van de uil’ ontsluiert tal van raadsels die deze fraaie vogels omgeven, op een boeiende wijze door de auteur beschreven. Het boek wordt verlevendigd door eenvoudige maar treffende tekeningen en door diverse uilengedichten. AdG, 2 oktober 2018
|
Het geheime leven van de uil
|