Auteur
Eric Brinckmann

Uitgave
KNNV Uitgeverij 2018
222 pagina’s, 14 x 22 cm
ISBN 978 90 5011 635 0
€ 22,95

Op mijn natuurtripjes leg ik nu en dan mijn verrekijker en fototoestel weg en ga ik rustig op mijn krukje zitten. Ik probeer niet meer alles wat ik zie te determineren, maar ik laat mezelf in het landschap verdwijnen. Mijn ademhaling wordt dan vanzelf wat trager, alles ontspant. De natuur komt naar me toe.

Ik kijk dan wel naar de vogels en de bloemen, maar ánders. Naar de manier van vliegen, naar het spel van licht en schaduw, naar de vormen van mijn omgeving. Nee, niet meer determineren, maar beléven. Een enkele maal raak ik in een soort slaperige roes en voel ik me echt één met het omringende gebied.

Het zijn schaarse geluksmomenten, want mijn opgefokte westerse geest staat ingesteld op onderzoeken, op het zoeken naar een verklaring voor alles wat ik zie en hoor. Tegenover verklaring staat ervaring, zoals het Chinese taoïsme leert: probeer niet te verklaren maar te ervaren.

Het is allemaal geen makkelijke kost wat de filosoof Eric Brinckmann ons in zijn boek Wandelen met meester Li voorschotelt. Misschien moet je dit soort filosofische boeken ook meer ervaren dan willen begrijpen/verklaren.

Meester Li is een algemene aanduiding van een mijmerende, dichtende meester. In dit geval is het Tao-kenner Joost Quakernaat, die al wandelend met de auteur praktische tips geeft om in de natuur weer de juiste geestelijke balans te vinden. Hoe je vormen, kleuren, beweging en omgeving moet ervaren. Brinckmann noemt het inspirerend om een manier van denken te leren die ons vreemd is geworden, om een nieuwe relatie met de wereld aan te gaan.

Mijmerend wandelen is – hoe moeilijk ook om in praktijk te brengen – je verzetten tegen de alomvattende snelheid van de westerse wereld. Het is heel lastig om alles wat je gewend was, los te laten. Met het ervaren in plaats van verklaren van wat je ziet, zet je een eerste stap. Rustig ademhalen, al wandelend door het landschap op een andere manier dan gebruikelijk waarnemen. Zoals ‘afdalend waarnemen’: niet zoals normaal van de grond naar boven kijken, maar van oneindig je blik langzaam naar beneden laten glijden.

Meester Li geeft je handvatten om het landschap waarin je bent in al zijn schakeringen te inhaleren. Brinckmann heeft voor hun gezamenlijke wandelingen ‘spannende’ bos- en heidelandschappen uitgezocht. Maar ook als hij onbevangen een ‘saaie’ polder instapt, zeg maar in mijn belevingswereld, of een drukke stedelijke omgeving, werken de tips ontspannend en verruimend.