Auteur Illustraties Uitgave Leeftijd |
Het grote vogelzoekboek Je kunt als bijna zeventigjarige wel een recensie schrijven over een jeugdboek, maar als je een kleinzoon hebt die tot de doelgroep hoort, kun je het veel beter met hem bekijken. Hij was direct geïnteresseerd en vond het leuk om de vogels op te zoeken. Van een net-niet-meer kleuter kun je niet verwachten dat hij in één keer het boek doorwerkt. Dat hoeft ook helemaal niet, maar het zegt iets als hij uit zichzelf later op de dag vraagt of we nog een keer met de vogels aan de slag gaan. Dat geeft aan dat hij het boeiend genoeg voor een vervolg vond. We hebben nog niet alles bekeken, maar ik denk dat ‘Het grote vogelzoekboek’ bijdraagt aan het wekken van belangstelling voor vogels bij jonge kinderen. De kleurrijke omslag nodigt direct al uit tot bladeren. Op de eerste twee dik uitgevoerde pagina’s staan allerlei vogelweetjes in spraakwolkjes met een tekening van de betreffende vogel. Op de volgende bladzijden vinden we de vogels in hun biotoop. Het biotoop is getekend op anderhalve bladzijde. Op de halve bladzij daarnaast staan de vogels getekend die bij dat leefgebied horen en die je daar moet zien te vinden. Zo krijgen een honderdtal soorten een plaats. Daarbij staan nog wat andere zoekopdrachten. De vogels zijn te vinden in het bos, aan zee, in de stad, in de polder en in de heuvels. Op de laatste bladzijden staat weer een andere speurtocht. Je kunt discussiëren over de keuze van de soorten. Waarom zou je voor een hop in de heuvels kiezen als er ook nog zo veel andere, algemenere soorten zijn en waarom zet je de gele kwikstaart in de heuvels, terwijl je die met evenzoveel argumenten in de polder kan plaatsen? Maar om steeds twintig soorten in een biotoop te plaatsen, moeten er keuzes gemaakt worden. En ik begrijp dat dat best moeilijk is. Er volgen nog meer grote opzoekboeken van andere diergroepen en ik ben benieuwd hoe die er gaan uitzien. Ko Katsman, 1 september 2021
|
Het grote vogelzoekboek
|
|