* Blauwe kiekendief, Circus cyaneus, Hen Harrier, Busard Saint-Martin, Kornweihe *
Dit is Suzanne, de blauwe kiekendief die al een paar weken in het Bentwoud verblijft. Gisteren.

Blauwe kiekendieven zijn in ons land bijna uitgestorven. De laatste paren broeden op de Wadden en in Groningen.
Onderzoek leert dat er genoeg blauwe kieken uit het ei kruipen maar dat de meeste in het eerste jaar sterven.
De doodsoorzaak is, voornamelijk, ondervoeding en predatie. In 1992 werden nog 140 paren geteld, nu nog tien.

Een uitgebreid onderzoek moet aantonen waarom het slecht gaat met de blauwe kieken en hoe ze geholpen kunnen worden.
Het veldwerk wordt uitgevoerd door Grauwe Kiekendief – Kenniscentrum Akkervogels en Sovon Vogelonderzoek Nederland.
Nestjongen worden uitgerust met een zender zodat hun gedragingen gevolgd kunnen worden. VOLG SUZANNE HIER.
Ze is vorig jaar juli op Texel geringd en heeft de eerste winter overleefd: ze vliegt nu rond in Benthuizen.

Suzanne speurt en speurt…

…en duikt naar een mogelijke prooi…

…was het hier?…

…of was het daar?…

…helaas, muis is ontsnapt.

* Blauwe kiekendief, Circus cyaneus, Hen Harrier, Busard Saint-Martin, Kornweihe *
* Zwarte kraai, Corvus corone, Carrion Crow, Corneille noire, Aaskrähe *
Enkele malen werd Suzanne geplaagd door een zwarte kraai maar ze trok er zich weinig van aan.

* Visarend, Pandion haliaetus, Osprey, Balbuzard pêcheur, Fischadler *
Zaterdagmiddag was ik ook – tevergeefs – op zoek naar Suzanne. Het was een ‘zomerse’ dag,
misschien was de kiek net zo soezelig als ik op mijn krukje en zat ze ook ergens te genieten.
Een eindje verderop in het Bentwoud dook een visarend een paar keer naar vis in een vaart.
Op het ogenblik trekken de visarenden uit Noord-Europa over ons land naar Afrika waar ze overwinteren.

* Gewone anijschampignon, Agaricus arvensis, Horse Mushroom, Agaric des jachères, Weißer Anis-Champignon *
Nu het vochtiger wordt, wordt het ook tijd om meer naar beneden te kijken: paddenstoelen!
Je kunt er het hele jaar zien, maar de komende periode nemen ze sterk in aantal toe.
Dit groepje gewone anijschampignons zag ik gisteren in het Prielenbos in Zoetermeer.
Er zijn diverse soorten (wilde) champignons, de geur (anijs) verraadt de anijschampignons.
Bij aanraking worden ze gelig. De ring van het jonge exemplaar (foto’s onder) zit nog vast,
maar vertoont al de kenmerkende tandwielachtige structuur. De steel is knolvormig verdikt.
Eigenlijk heb je dan nog een microscoop nodig om zeker te weten welke soort het precies is.
Maar alle kenmerken van deze zwammen wijzen op (eetbare) gewone anijschampignons.