Auteur
Berend Voslamber

Uitgave
Noordboek Natuur 2023
304 pagina’s, 21 x 23 cm
ISBN 978 94 6471 081 6
€ 27,90

Het lijkt wel of ze helemaal geen vrienden in ons land meer hebben, de grauwe ganzen. Niet alleen boeren, maar ook veel natuurliefhebbers vinden dat er te veel van zijn. Van de boeren kan ik dit nog begrijpen, maar waarom huilen er zo veel anderen mee?

Gunnen wij de grauwe gans zijn enorme succes misschien niet? En dat terwijl de grauwe gans nog enkele decennia geleden bij ons als zeldzaam te boek stond. De vogel werd door natuurbeschermers gewaardeerd om het feit dat hij moerassen open hield door het riet te bestrijden. We hebben er zelfs onze Oostvaardersplassen aan te danken.

Er zijn signalen dat de populatie grauwe ganzen al weer enigszins over haar hoogtepunt heen is, en dat het ook weer heel snel slecht kan gaan met een soort indien de omstandigheden wijzigen. En allerlei situaties veranderen steeds sneller.

Om een genuanceerder oordeel te krijgen over de grauwe gans en zijn voorkomen in ons land raad ik het lezen van dit boek van grauwe-ganzendeskundige Berend Voslamber van harte aan. Hij geeft zeer complete informatie over deze soort. En na lezing kan het bijna niet anders dan dat je bewondering krijgt voor deze zeer slimme vogel.

Voslamber heeft decennia lang onderzoek aan de grauwe gans gedaan. Hij kent zelfs de levensgeschiedenis van een fors aantal individuele vogels, omdat ze door hem en anderen voorzien zijn van gekleurde halsbanden en pootringen.

Hij vertelt in dit boek over een aantal van die vogels. Ze blijken allemaal erg verschillend te zijn. Wat mij raakt is dat veel van deze ganzen uiteindelijk aan hun eind komen door jagers, terwijl veel ganzen een paar voor het leven vormen. Moet een grauwe gans na het overlijden van een vaste partner een nieuwe zoeken, en daar opnieuw een bestaan mee opbouwen, dan gaat dat bijna altijd ten koste van het broedsucces.

Voslamber voert een aantal belangrijke andere grauwe-ganzenmensen, onderzoekers en vrijwilligers uit binnen- en buitenland, ten tonele. Sommige onderzoekers blijken met hun studie naar deze ganzen te zijn gestopt omdat de laatste jaren de grauwe gans ten onrechte in een steeds slechter daglicht kwam te staan en het alleen nog maar over afschieten en vergassen leek te gaan.