* Grutto, Limosa limosa, Black-tailed Godwit, Barge à queue noire, Uferschnepfe *
Deze week ben ik driemaal in ’t Weegje geweest. Eenmaal zo’n vijftig grutto’s, de andere dagen minder. Foto’s vanmorgen.

Eind februari, begin maart, de grutto’s komen ons land binnen. Half maart zijn de meeste gearriveerd.
Onze nationale vogel mag zich deze dagen (weer) in grote belangstelling verheugen.
Mede door de film ‘Vogels kun je niet melken’ over veeboer Bote de Boer en zijn passie voor de grutto.
Daarin worden de dilemma’s geschetst waarmee boeren worden geconfronteerd rond het beheer van hun gronden.

Willen we onze internationale verplichtingen voor de grutto naleven, dan moet er wat veranderen.
Met grutto’s en andere weide- en akkervogels gaat het (erg) slecht. Gevolg van intensieve landbouw en veeteelt,
klimaatverandering, verdwijnen van insecten door gebruik van gif, door predatie, door bebouwing met wegen, huizen en bedrijven.

Dé oplossing om weidevogels te redden, is nog niet gevonden. Volgens mij kan dat alleen via robuuste natuurgebieden
die liggen in een omgeving waarin agrariërs een deel van hun gronden (altijd op vrijwillige basis) beschikbaar stellen
tegen een reële vergoeding en met subsidieregelingen die voor tientallen jaren (zekerheid voor de boer) worden afgesproken.
Dan hebben grutto’s naast het volledig op weidevogels gerichte beheer in natuurgebieden uitwijkmogelijkheden
om te foerageren en te broeden. Omdat het leefgebied groter wordt, wordt het predatoren moeilijker gemaakt vogels te vangen.

* Grutto, Limosa limosa, Black-tailed Godwit, Barge à queue noire, Uferschnepfe *
* IJslandse grutto, Limosa islandica, Icelandic Godwit, Barge à queue noire islandaise, Isländische Uferschnepfe *
Dinsdag (foto boven) waren er meer grutto’s in het plasdrasgebied dan vanmorgen. In deze tijd van het jaar
is het vaak lastig om het verschil te zien tussen ‘onze’ grutto’s en de IJslandse grutto’, die later doortrekken.
Over een paar weken zijn de vogels verder geruid en dan blijken de islandica’s (die sowieso wat kleiner zijn
en een ronder kopje hebben) in het algemeen uitbundiger gekleurd te zijn en laten ze een grijs veld op hun vleugels zien.
Op deze foto (vanmorgen) zijn de twee grutto’s rechts IJslanders, met opvallende kastanjebruine kop.

Al een kwart eeuw ga ik jaarlijks rond begin maart voor de grutto’s naar ’t Weegje in Waddinxveen.
Omdat dit gebied al die jaren onveranderd is gebleven, is de aantrekkingskracht voor grutto’s gelijk gebleven.
Op waarneming.nl heb ik gezocht naar het hoogste aantal grutto’s dat elk jaar tussen 2003 en 2023 is waargenomen
en daarvan een grafiek gemaakt. Het is een sterk dalende lijn, een bevestiging van het landelijke beeld.
De uitschieter in 2013 was na een strenge vorstperiode, toen de grutto’s allemaal tegelijk terugkwamen.

 
* Zonnedauw *
Diverse lezers vroegen welke soort zonnedauw uit de Hortus in het vorige Vogeldagboek stond.
Volgens gegevens van de Hortus in Leiden gaat het om de Kaapse zonnedauw (Drosera capensis) uit Zuid-Afrika.

 
***
Recensie

Rewilding
De vernieuwende wetenschap van ecologisch herstel
Paul Jepson en Cain Blythe, Noordboek 2024, ISBN 978 94 6471 166 0, € 24,90
Rewilding is een andere manier van denken: een offensieve vorm van natuurbescherming.
Klik hier voor een uitgebreide bespreking.