Auteur
Xandra van der Klis

Illustraties
Richard Beaujon

Uitgave
Boekscout 2024
106 pagina’s 20 x 20cm
ISBN 978 94 650 9953 8
€ 20,99

Leeftijd
Vanaf ca. 6 jaar

In het algemeen staan kraaien er niet fraai op. Ze krijgen vaak de schuld van alles wat misgaat bij bijvoorbeeld weidevogels. In plaats van de werkelijke oorzaak van het verdwijnen van grutto en kievit, de huidige manier van landbouw en veeteelt, geven belanghebbenden liever de schuld aan kraaien. Alsof die eropuit zijn om het laatste weidevogelkuiken te verslinden. Als alleseter eten ze ook kuikens. En dat maakt ze tot een gemakkelijke kop van Jut, zodat je je manier van melk produceren niet hoeft aan te passen om de weidevogelstand op peil te houden.

Wanneer je zo’n beeld over kraaien vanaf je jeugd ingeprent krijgt, wordt het erg lastig om die opvatting te veranderen. Deze uitgave schetst een heel ander beeld over kraaien. Het zijn intelligente dieren die recht hebben op hun eigen plaats in de natuur. In het verhaal is veel informatie verstopt. Zo komen we te weten dat kraaien vijfentwintig dagen broeden en vier eieren leggen.

Het drama begint als Sonic, een jonge kraai, uit het nest valt. Allerlei gevaren liggen op de loer. Ook mensen horen tot de categorie ‘gevaar’. Een zin die in dit verband, zeker in deze tijd, blijft hangen is: ‘Want bange mensen doen altijd rare, ondoordachte dingen.’

Gelukkig wordt Sonic gevonden door mensen die hun verstand gebruiken. Dit gaat heel goed samen met gevoel voor een jonge zwarte kraai. De vogel komt in een warm nest en krijgt daar op tijd zijn eten en drinken. Leuk is het om te lezen hoe Sonic naar mensen kijkt vanuit kraaienperspectief. Vaak verwondert hij zich over hun gedrag, maar gelukkig ontmoet hij tot dan toe alleen maar aardige mensen. Tot het moment dat de kinderen van de buren van zijn gedrag schrikken en de boze buurman verhaal komt halen. Hij is niet voor rede vatbaar en op een gegeven moment haalt hij zelfs zijn buks tevoorschijn. Gelukkig is hij geen goede schutter.

De titel van het laatste hoofdstuk is ‘Vogelvrij’. Maar dan in de dubbele betekenis. De eerste in de zin van die domme buurman. De tweede in de zin van een vogel die niet meer afhankelijk is van mensen. Hij trekt de wijde wereld in.

De illustraties dienen apart vermeld te worden. Richard Beaujon geeft met duidelijke lijnen en heldere kleuren een mooi inkijkje in de (op)voeding van een jonge kraai in een gezin. Vooral de verschillende oogopslagen springen eruit. Ze geven precies de emoties weer.

Als klein meisje omringde de auteur, Xandra van der Klis, zich al met dieren. Het zou me niet verwonderen dat het verhaal van Sonic, het verhaal is van een zwarte kraai die ze zelf verzorgd heeft. Maar dat is een aanname.