De Wilck is een klein veenweidereservaat van Staatsbosbeheer, circa 120 hectare groot.
Ik kom er dagelijks, meestal tweemaal, sterk gevoel met mijn geboortegrond Alblasserwaard.
De helft ligt in Hazerswoude, de andere helft in Benthuizen, gescheiden door de Slingerwetering.
Met name dit laatste deel is een gruttobolwerkje in het steeds weidevogelarmer wordende
westelijke deel van het Groene Hart van Holland. Vandaag zag ik er twee gruttokuikens.
Wetlandwacht Cor Kes, die het gebied nauwkeurig inventariseert, had ze kort daarvoor gezien.
Ze waren klein, nog maar net een dag uit het ei. Nestvlieders zoeken meteen zelf eten.
Kievitskuikens waren er al eerder, dat is een normale gang van zaken. Kieviten eten gronddiertjes
en gruttokuikens zijn afhankelijk van insecten in halmen; dat voedsel komt wat later beschikbaar
al schieten de grassen en kruiden nu snel uit de grond. Kan dat jonge grut zich ook goed in verstoppen.
Kieviten broeden als eerste, dan scholeksters en grutto’s en daarna tureluurs (Tringa totanus, Redshank).
Althans wat de ‘gewone’ weidevogels betreft. Er lijken dit jaar meer tureluurs dan anders in De Wilck te zitten.
De afgelopen weken zongen heggenmussen (Prunella modularis, Dunnock) overal uit volle borst,
zoals deze vogel in het Buytenpark. Intussen broeden ze volop en hoor je ze minder vaak zingen.
Gisteren maakte ik iets bijzonders mee; ik betrapte mezelf zelfs op enige ontroering.
Via mijn tactiek van ‘ergens rustig gaan staan’, was er een tapuit (Oenanthe oenanthe, Northern Wheatear)
vlak bij mij neergestreken. Ik maakte wat foto’s en de vogel bleef rustig zitten kijken.
Het woei flink. Toen klonk een zachte, melodische vogelzang die ik niet meteen kon thuisbrengen.
Ik keek om me heen, maar merkte plots dat de tapuit zat te zingen! Zijn snavel ging nauwelijks open.
Het was een aangenaam geluid, verrassend zachtzinnig, ik dacht even dat het speciaal voor mij was…
De ooievaars (Ciconia ciconia, White Stork) in het Spookverlaat hebben waarschijnlijk nog geen jongen.
Deze oudervogel vloog zaterdag desondanks met nestmateriaal aan of het broeden nog moet beginnen.
Aan heermoes (Equisetum arvense, Field Horsetail) zou je een aflevering van Vogeldagboek kunnen wijden,
zo veel valt er over deze bijzondere – ik vind ook opvallende – plant te vertellen. Google maar eens op ‘heermoes’!
