* Teek, Ixodes ricinus, Tick, Tique, Gemeiner Holzbock *
Deze teek had zich vastgezet op mijn huid en daar ook in gebeten. Vanmorgen opgesloten in een potje. Vermoedelijk donderdag, na langdurig verblijf in het Buytenpark, heeft een teek mij aangevallen.
Donderdagavond niets gemerkt, vrijdagmorgen jeuk op de buitenkant van mijn dijbeen. Dat is geen plek waar je een teek verwacht (meer in oksel, schaamstreek enz.), dus ik dacht aan een insectenbeet. Het jeukte, door mijn broek heen ‘gekrabd’, er ’s avonds zelfs nog wat jodium op gedaan. Omdat ik de plek niet goed kon zien, vroeg ik Nelly vanmorgen om te kijken of er nog een stukje insect
in het wondje zat. Zij even met haar nagel erbij en floep, daar viel het op de grond. Het was een levende teek! Misschien meegekomen met mijn kleding, maar in elk geval had zij gezorgd voor een jeukende plek, rood, ca. 2 cm groot met een hard schijfje. Dat zijn voldoende signalen om de huisarts te bellen. De arts schreef me eenmalig 200 mg doxycycline voor, twee tabletjes, een preventief antibioticum.
Dit geldt als een teek langer dan 24 uur op de huid zit én als dit middel binnen 72 uur na de verwijdering wordt ingenomen. Een te voorzichtige medicatie? Van anderen hoorde ik dat ze meteen een volledige kuur met antibiotica kregen. De komende maanden blijf ik uiteraard goed letten op ziekteverschijnselen en op de bijtplek. Intussen zijn drie lymecentra en het RIVM een unieke studie gestart naar o.m. de beste behandeling met antibiotica. Teken zijn zo klein dat ze nauwelijks opvallen, enkele millimeters. Mede daarom zijn ze zo gevaarlijk.
Als je vaak in de natuur bent, loop je kans dat een teek zich aan je vasthecht om bloed te zuigen. Alle tekensoorten leven van bloed. Sommige teken dragen ernstige ziekten over, waaronder lyme, genoemd naar het dorp Lyme in Connecticut (VS), waar in 1975 een epidemie van deze ziekte uitbrak. Tot mijn spijt ken ik een aantal mensen die zwaar gehandicapt en ziek zijn door de ziekte van Lyme.
* Teek, Ixodes ricinus, Tick, Tique, Gemeiner Holzbock *
Deze teek (ik had weinig aandacht aan dat ‘plekje’ geschonken) had zich in 2003 twee weken in mijn lies vastgezet en zich volgezogen met mijn bloed. Ik merkte het pas toen ze er in de douchecabine vanaf viel. Hoewel geen zwellingen of jeuk of pijn schreef de Franse arts meteen een volledige penicillinekuur en -zalf voor. Een lezer/huisarts schreef me eens over tekenbeten: “Ik heb nogal eens te maken met tekenbeten in mijn werk.
Wanneer teken besmet zijn kunnen zij via hun speeksel de mens besmetten. Het is inderdaad belangrijk zo snel mogelijk de teek te verwijderen, dan is de kans het kleinst op besmetting. Als zich het z.g. erythema migrans (dit is een rode ring die langzaam groter wordt) ontwikkelt, is het zaak naar een dokter te gaan voor antibiotica om te voorkomen dat de ziekte zich uitbreidt (soms pas na maanden) naar interne organen.” Vogeldagboek is geen medische rubriek. Maar omdat de meesten van ons vaak in de natuur komen,
en ik nu ook weer door dit gevaarlijke diertje gebeten ben, wil ik toch deze waarschuwing laten horen: PAS OP VOOR TEKEN! Op internet zijn diverse sites met (uitgebreide) info over teken, dit zijn de belangrijkste:
|
