Op een ruig stuk grond zag ik een haas wegspringen en vond ik dit hazenleger (hare lair).

Vandaag zag ik voor het eerst grutto’s in de slootkant foerageren.
Als de koning van de weilanden terugkeert uit Afrika komt hij eerst op adem
op grote rust- en verzamelplaatsen zoals op de Starrevaart.

Na een korte periode van herstel zoekt hij zijn broedgebied op
en verblijft ook daar op de (locale) rustgebieden, die duidelijk kleiner zijn.
Spoedig zwermen ze hiervandaan uit en gaan ze hun territoria opzoeken
die meestal liggen op nagenoeg dezelfde plaats als de vorige jaren.
Daar ontmoeten ze meestal pas weer hun partner van de vorige jaren,
voor zover bekend overwintert het echtpaar niet gezamenlijk.

In deze tijd kan je ze horen roepen en baltsen en bakkeleien
en spietsen ze driftig hun lange snavels in de natte grond en langs de slootkant.
Op gecultiveerde weidegrond, waar het waterpeil kunstmatig laag gehouden wordt
en het oppervlak zo glad als een biljartlaken is, kunnen ze minder makkelijk voedsel vinden.
Vandaar dat ze ’teruggedrongen’ worden naar natuurgebieden,
waar ze ook veiliger broedplaatsen hebben in het ruwere, natuurlijker landschap.

Nog enkele foto’s van de drie baardmannen van gisteren langs de Meeslouwerplas.
Geheel boven een man (Panurus biarmicus – Bearded Reedling; male on top).
Van deze foto heb ik afbeeldingen voor het bureaublad gemaakt; klik hier.
Op de foto midden een vrouw baardman (Panurus biarmicus – Bearded Reedling; female).
Ze mist de baardstrepen en heeft een beigeachtig, effen gekleurde kop met soms wat zwart.
Op de onderste foto de prachtig getekende vleugels van een baardman (male; below).
Afgebeeld is een man, maar de vleugels van een vrouw en een juveniel lijken er sterk op.