Vrijdag 3 december 2004 – Twee camera’s, geen foto’s
Wie mij vanmorgen behangen met fotoapparatuur de deur uit zag stappen, zou niet gedacht hebben dat ik vandaag een Vogeldagboek zonder foto’s zou maken. Telescoop met camera plus mijn nieuwe camera, gisteren gehaald en vandaag uitgeprobeerd. Eerst een kauw op de schoorsteen, op de Starrevaart overvliegende vogels en vanmiddag in het Bentwoud velduilen. Helaas, ik vermoed dat de fotokaart niet goed is want ik kreeg alleen maar foutmeldingen, er was geen foto af te halen. En ook de digiscopingfoto’s van een velduil waren niet best.
Dus dan alleen maar een beschrijvend verslagje. Eerst nog even over gisteren. Het aantal kleine zwanen in de Benthuizer Noordpolder neemt af. Donderdag 136 (125+11) en in de Oostbroekpolder 21 (14+7). Vanmorgen in de BNP 134 (125+9). Vanmiddag vlogen er overal rond, groepjes in De Wilck, bij de Oostbroekpolder, 62 in het Bentwoud. Dat kunnen best dezelfde geweest zijn want zo tussen 11 en 12 uur gaan de kleintjes, als ze hun buik volgevreten hebben, meestal zwerven.
Donderdagmiddag een poosje in de Amaliahut geweest. Een hondje joeg vlak voor de hut een snip op, die zonder geluid opvloog en meteen op het eilandje inviel. Ongetwijfeld een bokje want een watersnip roept altijd als hij opvliegt en vliegt altijd een eind weg, schuin omhoog. Een poosje later zagen we het bokje, altijd lastig te ontdekken, sneaky tussen de begroeiing op het eilandje kruipen.
De paal waarop het ooievaarsnest in het Spookverlaat staat, is in reparatie. Ook wordt een nieuw nest gemaakt. Binnenkort weer te bewonderen! Vanmorgen naar de Starrevaart. Daar o.a. 1 geoorde fuut, 1 dodaars, 1 grote zilverreiger, 1 man grote zaagbek en 1 langdurig en heel hoog boven de plas cirkelende slechtvalk.
Vervolgens naar het Bentwoud. Daar heb ik met een flink aantal natuurliefhebbers vanaf de uitkijkpunten (zie het enigszins aangepaste kaartje) volop genoten van de velduilen (een stuk of tien) en 1 vrouw blauwe kiekendief. Verder nog wat buizerds, flink wat torenvalken, kramsvogels en veldleeuweriken, 6 kleine rietganzen vlogen over. Een vogelaar liep met verrekijker door het rustgebied maar na wat driftige armbewegingen verliet hij het terrein, daarmee meteen bekennend dat hij precies wist dat hij daar de boel niet moest verstoren!
“Onwijs gaaf”, “onvoorstelbaar”, dat waren een paar opmerkingen van vogelaars die ik rondom me hoorde toen de uilen aan het jagen waren. Waarschijnlijk door het zonnige weer gelokt, vlogen ze al vanaf het moment dat ik aankwam, zo rond half 2. Soms met elkaar spelend waarbij ze hun snipgeluid laten horen, maar je hoorde ze ook flink blazen. Iemand merkte terecht op het te begrijpen dat mensen in vroeger tijden best bang waren voor deze min of meer angstaanjagende uilengeluiden. Nou, van mij mogen ze heel lang blijven blazen!
Kaart van 18 november, bijgewerkt op 1 december.