Maandag 3 mei 2004 – Levendige sloot
Na een aantal verkouden verletdagen vanmorgen weer even de buitenlucht naar binnen gesnoven. Héérlijke ‘luchtige’ Hollandse dag. In De Wilck tierelierde het van het (jonge) leven. Tegenover boerderij Die Barle, waar ik de eerste kievitskuikens zag, liepen er nog maar drie, eentje ‘verdwenen’. Maar als er van een legsel van vier, drie groot worden, zou dat al heel mooi zijn. Zo ver is het nog lang niet want de ouders moesten alle vleugels bijzetten om hun kroost te verdedigen.
De kievitskuikens (Vanellus vanellus – Lapwing) aan de westkant van De Wilck groeien voorspoedig en zijn al merkbaar groter geworden.
In deze brede sloot tussen de weilanden B24 en B23 sta ik graag te kijken. Vanmorgen scharrelden daar o.a. ook nog 1 kemphaan, 1 groenpootruiter en 1 bosruiter langs de kant. Rechts van het infobord van De Wilck waren 16 regenwulpen aan het foerageren. In de enige struik in de omgeving, aan de andere kant van de Burmadeweg tegenover het bord, liet een bosrietzanger zijn welluidende liedje klinken.
Deze bosruiter (Tringa glareola – Wood Sandpiper) kon even wat voedsel pikken, maar werd rap verjaagd toen hij te dicht bij de kievitskuikens kwam.
Muizenstaart (Myosurus minimus – Mousetail) is een eenjarig plantje dat slechts plaatselijk voorkomt, meestal op weilanden. De in pollen groeiende plant (hoogte zo’n 10 cm) staat op plaatsen die lang nat blijven en kaal zijn, zoals dammetjes en toegangen tot weilanden waar vaak tractors overheen rijden. Deze foto van bloeiende muizenstaart heb ik vanmorgen op zo’n toerit naar De Wilck gemaakt.
Regenwulpen (Numenius phaeopus – Whimbrel) trekken deze weken door naar het noorden. Ze zijn kleiner maar even bruin als de ‘gewone’ wulp, hebben ook een kromme snavel maar die is wel veel korter. Ze hebben een wat donkerder oogstreep dan de wulp, maar de opvallende lichte kruinstreep van de regenwulp (zie inzet) maakt herkenning zelfs op grote afstand mogelijk. Plus uiteraard hun zeventonige trillende roep als ze hoog over de weilanden vliegen.
Nu overal jonge merels rondvliegen, hebben de mannen (Turdus merula – Common Blackbird; male and juv.) weer even gelegenheid hun mooie zang te laten horen, zoals deze merel op het dak van de buren. Een juveniele vogel zit aandachtig te kijken hoe pa dat doet, al doende leert men.
