Na een suggestie van een kennis kwam ik in contact met Canon om camera’s en lenzen te testen.
Dat kwam goed uit, want ik hoorde de laatste tijd veel positieve dingen over systeemcamera’s (van Sony).
Bovendien vragen veel lezers van Vogeldagboek mij om advies over aan te schaffen fotoapparatuur.
Canon was enthousiast over een samenwerking en stuurde me meteen een setje nieuw materiaal.
Het gaat om de systeemcamera R6, de lenzen 100-500mm f/4.5-7.1 en 800mm f/11 en de 2x teleconverter.
Bij het uitproberen ga ik vooral uit van het gemak en de effectiviteit om (vliegende) vogels te fotograferen.
Hoe snel gaat het scherp stellen? Volgt de camera het onderwerp goed? Wat is de kwaliteit van de foto’s?
Voor technische details verwijs ik naar Canon NL en sites die de techniek hebben uitgeplozen, zoals DP Review.
Om met het belangrijkste te beginnen: met de R6 kan ik vliegende vogels beter fotograferen dan met mijn 7DII.
Simpelweg omdat de R6 beschikt over een geavanceerd systeem van herkenning van het oog van dier (en mens).
Het is verbazingwekkend hoeveel scherpe foto’s je kan maken als je het onderwerp maar op je scherm houdt.
Midden in het beeld, aan de rand, maakt niet uit. De R6 blijft de vogels, met oogherkenning, nauwkeurig volgen.
Boomvalk, Eurasian Hobby, Canon R6, RF100-500mm + extender 2.0x, 1000mm, 1/1600, f14,0, +1,67, ISO 3200
Als je een vogel eenmaal in focus hebt (en in beeld blijft houden!) zorgt de oogherkenning van de R6 ervoor
dat de camera steeds scherp blijft stellen op het oog, zelfs bij snelle vliegers als een boomvalk.
Bij donkere omstandigheden heeft de camera begrijpelijk meer moeite met scherp stellen.
Maar zelfs dan kan de R6 met de 100-500mm lens de onderwerpen, op ‘redelijke’ afstand, goed volgen.
Bij weinig contrast tussen onderwerp en achtergrond is scherpstelling sowieso altijd lastig.
En net zoals met spiegelreflexcamera’s is de autofocus met een 2.0x converter enigszins trager.
Bovendien lever je met een 2.0x converter ook scherpte in (de 1.4x converter heb ik niet getest;
mijn ervaring met mijn 7DII is dat een 1.4x converter niet inboet op snelheid en kwaliteit).
Er bestaan grote verschillen tussen de R6 en de 7DII, beide 20 MP. De R6 is een zgn. fullframecamera
met een grotere sensor die meer details opneemt dan de andersoortige sensor van de 7D, een cropcamera.
Het klinkt wat tegenstrijdig maar het betekent dat de foto’s van de 7D 1,6x groter zijn dan van de R6.
Die vergroting weegt niet op tegen de hogere kwaliteit van foto’s uit deze fullframecamera.
De veel duurdere R5 (45 MP beeldsensor) is min of meer hetzelfde als de R6, bestemd voor beroepsfotografen.
IJsvogel, Kingfisher, Canon R6, RF100-500mm + extender 2.0x, 600mm, 1/1000, f11,0, +0,33, ISO 6400
Ik had het scherpstelpunt op het oog van de ijsvogel gehouden en de ontspanknop half ingedrukt.
Op het moment dat het vogeltje als een schicht wegvloog, bleef de camera het oog netjes volgen.
Ook de snelheid van de R6 is veel groter dan van de toch al niet zo trage 7D met acht foto’s per seconde.
In de (geluidloze) elektronische stand kan de R6 maximaal twintig foto’s per seconde schieten.
Die snelste sluiterstanden kan je beter alleen maar hanteren om vluchtfoto’s te maken.
Als je ook op tragere onderwerpen maar blijft klikken, kom je al vlug met duizenden foto’s thuis; wat een uitzoekwerk!
Ik stelde meestal de langzaamste mechanische stand in (zachte klikken hoorbaar), ook nog snel genoeg.
Bovendien vergt een groot aantal foto’s veel van de accu. Zorg dat je altijd een reserve-accu bij je hebt.
Doordat de 100-500mm minder lichtsterk is dan de 300mm, moet je hogere ISO-instellingen toepassen.
De R6 heeft echter een ruisarme hoge ISO. Met programma’s als Photoshop/Lightroom is ruis goed aan te pakken.
Ik gebruik Topaz DeNoise AI. Overigens: RF-lenzen zoals de 300mm zijn met een adapter op de R6 te gebruiken.
Ik heb ook de 800mm f11 geprobeerd. Voor ruim duizend euro mag je geen vergelijkbare foto’s verwachten
als van de tien keer zo dure 800mm f5.6. Maar de resultaten vond ik toch verbluffend goed.
Zelfs met de 2.0x converter (1600mm!) kon ik, vanaf rijstzak, nog heel acceptabele plaatjes schieten.
Ga je voor onderwerpen op grote afstand, dan is deze relatieve goedkope en lichte lens de moeite waard.
Ik had te weinig testdagen om de videofunctie alsmede het stroomverbruik in 4K goed te kunnen onderzoeken.
Koperwiek, Redwing, Canon R6, RF100-500mm + extender 2.0x, 1000mm, 1/1250, f14,0, ISO 4000
Ook met een verwarrende achtergrond zoals deze bessenstruik, houdt de R6 zijn ‘doel’ goed in het oog.
Volgens veel recensenten is de oogherkenning van de R6 een baanbrekende, vrij nieuwe technologie.
Een conclusie trekken is eigenlijk na bovenstaande recensie niet nodig. De technische ontwikkelingen
op fotogebied gaan razendsnel, de Canon R6 is een forse sprong voorwaarts. Ongetwijfeld zullen op termijn
de spiegelloze camera’s de spiegelreflexcamera’s gaan verdringen. Door het ontbreken van de spiegel
zitten lenzen dichter bij de sensor en dat levert kwaliteitswinst op. Niet onbelangrijk is ook
dat het gewicht van de nieuwe camera’s en objectieven steeds lager wordt. Hoef je minder te sjouwen.
Als ik (foto)materiaal kan/mag uitproberen, moet dat interessant zijn voor de lezers en voor mijzelf.
Ik heb verder geen enkele binding met de aanbieders van te testen camera’s, lenzen e.d.