Dinsdag 9 november 2004 – Vorst en uilen, uilen….
Koning Winter is zich aan het warmdraaien. Vanmorgen strooide hij een vliesje ijs uit over ons land. De Vorst schonk ons niet alleen de eerste vorst van dit seizoen maar hij beloonde ons ook met een stralende herfstdag met slechts een zuchtje wind. ‘Ergens’ in mijn vogelgebied liet een steenuil zich deze nazomerwarmte welbevallen en zat heerlijk te zonnen.
Steenuil (Athene noctua – Little Owl).
Eerst een poosje naar de Starrevaart geweest. Onderweg in De Wilck 2 en in de Zwetpolder 1 grote zilverreiger. Op de plas zat de kleine zilverreiger, op de terugweg zag ik de vogel aan de oostkant van de rijksweg in de polders.
Verder o.m. 9 kleine zwanen waarvan 1 geringd. Later hoorde ik van een andere vogelaar dat er nog een geringde tussenzat maar die ring was niet af te lezen. De Engelsen ringen uit esthetische overwegingen alleen maar om de poten en niet meer om de nek. Als de zwanen in het water staan, zie je de pootringen vaak niet. Desondanks: pluim voor de Britse ringers! Verder op de vogelplas o.a. 2 geoorde futen, 4 man en 1 vrouw rosse stekelstaart. De sneeuwganzen in de Geerpolder heb ik al een weekje niet meer gezien.
In de namiddag naar het Bentwoud. Er worden al enkele weken velduilen gemeld, maar ik was kennelijk steeds te vroeg gaan kijken. Nu was ik mooi op tijd. Vier fraaie velduilen, waarvan eentje met een duidelijker gele buik dan de andere, waren volop aan het jagen. Nu en dan werd er een (veld)muis gepakt.
Soms wiekten de uilen met hun gele ogen hoog de lucht in, maar meestal vlogen ze laag boven de grond. Soms gingen ze even zitten. Dat waren de momenten om ze te fotograferen al was het licht eerst te fel en toen, zo rond half 5, was het ineens te donker.
Nog meer velduilen (Asio flammeus – Short-eared Owl).
Ruigtes zoals nu in het Bentwoud zijn er veel te weinig in (het westen van) ons land. Een tijdje geleden lagen er enkele terreinen braak in het Balijbos en daar doken de zeldzame velduilen op. In Oosterheem liggen wat ruigtes en daar broedden dit jaar opvallend veel patrijzen en veldleeuweriken. En nu zijn er wat van dergelijke lage en verwilderde begroeiingen in het Bentwoud waar velduilen zich vertonen. Helaas zal ook dit gebied ‘gecultiveerd’ worden voor recreatie en dan is de uilenpret voorbij.
Maar niet alleen velduilen boden vanmiddag volop vogelplezier. Ook twee blauwe kiekendieven waren aan het jagen, op de talrijke spreeuwen in het gebied. Er waren ook kramsvogels maar die trokken zich van al dat roofvogelgeweld (er waren ook 2 sperwers, 2 buizers en een handvol torenvalken) weinig aan.
Juveniele blauwe kiekendief (Circus cyaneus – Hen Harrier; juvenile).
De kieken waren nog jonge vogels want hun buik was opvallend oranje. Eenmaal ving zo’n vogel een spreeuw, ging ermee in een slootkant zitten (zie foto) maar toen een torenvalk op hem afdook, liet hij de spreeuw los! De kiek erachteraan maar de spreeuw liet zich niet voor de tweede maal kisten.