Ik ben jong. Geel kleurt het weiland, boterbloemen, paardenbloemen, dotters aan de slootkant.
Het wit van de madeliefjes wisselt het geel af, lilatinten van de pinksterbloemen.
De bloemengeur zweeft om je heen, neem je voor eeuwig mee, de vrolijke baltsroep van grutto’s.
Een nest met olijfeieren van de patrijs, en kuiltje met vier donkergespikkelde grutto-eieren.
Schorre waarschuwingskreten van grutto’s met hangende poten als je te dicht bij hun kuikens komt.

Ik ben een stuk ouder geworden. De welvaart straalt van ons af. De natuur brengt de offerdood.
Groen is het grasland, snelgroeiend raaigras, snel gemaaid. Groen, de kleur van de hoop?
Vogels vliegen over, geen kruidige zaadjes, geen insecten, geen oneffenheid om te broeden.
Hier en daar toch een nest, de cyclomaaiers zijn snel, kraaien en meeuwen ruimen de resten op.

De grutto sterft uit, er is geen leefruimte meer, laatste bolwerken als postzegeltjes.
Oases als De Wilck, groen, geel, kruidig, oneffen, vochtig, insecten. Bronnen van leven.
Slechts ruim honderd bunder. Het is mogelijk: er zijn 66 territoria van grutto’s geteld!
Vanaf februari, maart klinkt hier de onomatopee van de grutto, gruttoo-gruttoo-gruttoo.

Uren sta ik er, luister ik, kijk ik, bewonder ik, die langpotige en langsnavelige Weilandkoning.
Het baltsspel, het paren, het kuiltjes draaien, plat op het nest, de insecten pikkende kuikens.
Samen vallen we de hongerige eier- en kinderrovers aan, weg jullie, we zijn nog maar met zo weinig.
De natuur eist toch ook al haar deel op van de gruttoproductie, de helft, driekwart misschien wel.

Ik hoop oud te worden. En dan nog grutto’s te zien en te horen. Hoop doet leven.
Wie maakt die hoop levend? Alleen gaat dat niet. Samen kán het.
Minister, kamerleden, Vogelbescherming, Landschappen, Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten,
agrarische natuurverenigingen als Land van Wijk en Wouden, vrijwilligers, natuurliefhebbers.

Nee, nu geen doekjes voor het gruttobloed meer, geen lapmiddelen, échte reddingsacties.
Deskundigheid is er genoeg, geld is er genoeg (herverdelen!), red onze vogels, red de grutto.
Holland, Friesland, zonder grutto? In zo’n land wil ik niet oud worden. Wie wel?