Juni 2002 – De Lot 1
Tijdens de vele luie uurtjes in Frankrijk, genietend van de zwarte wouwen tegen een strakblauwe hemel, de Europese kanaries, cirlgorzen, dwergooruilen, koninginnenpages, parelmoervlinders en andere beauty’s uit de schatkist van de natuur, had ik me voorgenomen het eerste vakantiedagboek te wijden aan huismussen. Plannen zijn er om veranderd te worden, de moineaus moeten nog even wachten want het sombere weer wil ik met wat kleurrijks opvrolijken.
Rondom ons huis in Mauroux, een kilometer ten zuiden van de rivier de Lot, wemelde het niet alleen van schitterende vlinders maar ook van mooie bloemen. Mijn plantenkennis werd danig op de proef gesteld, van diverse soorten die ik heb gefotografeerd, heb ik de naam nog niet kunnen achterhalen.
Wel van twee orchideeën die bij ons huis stonden op het prachtig op het platteland gesitueerde vakantiepark, midden tussen wijngaarden (Cahors-wijnen, niet te versmaden), bouwlanden, braakliggende akkers (overheidsbeleid om – zeldzame – planten en dieren te behouden, daar neemt het aantal orchideeën toe vertelde de plaatselijke VVV-dame me) en ganzenfokkerijen, inderdaad, voor de pâté de foie gras. Er waren diverse musea in de buurt waar je ongetwijfeld kon zien hoe die ganzenlevers met trechters vetgemest werden, ik ben er maar niet naar binnen gegaan.
Foto’s van die orchideeën dan. Orchis betekent trouwens, daar kwam ik al lezende in mijn op vaderdag gekregen natuurgids achter, teelbal in het Grieks, van sommige soorten lijken de wortelknollen op teelballen. Ook leerde ik dat orchideeën de soortenrijkste familie is van alle planten op aarde! Ze komen vooral in de tropen voor, ze worden wel steeds zeldzamer. En dan staan er zo maar twee verschillende soorten binnen handbereik!
Dit is het hondskruid (Anacamptis pyramidalis), in Nederland een zeldzame plant, in de Lotstreek heb ik ze op enkele plaatsen gezien, soms wel twintig, dertig bij elkaar.
Nog zeldzamer in ons land, wellicht zelfs uitgestorven, is het rood bosvogeltje (Cephalanthera rubra), dat ik tussen de bomen op m’n dagelijkse wandeling naar de warme bakker kon bewonderen.
De blauwe knoop (Succisa pratensis) kan je in het Lotgebied op veel plaatsen zien, ze stonden naast ons huisje, in ons land holt hij sterk in aantal achteruit.
