Als puber werd ik lid van Natuurmonumenten. In het verenigingsblad las ik soms artikelen over Griend, een Waddeneiland waarop geen mensen mochten komen en waar de grote stern broedde, die ik toen nog nooit gezien had. Dat eiland fascineerde me enorm.

Inmiddels ziet Griend er heel anders uit dan toen. Vooral sinds de bouw van de Afsluitdijk, waardoor stromingen veranderden, is het eiland steeds kleiner geworden, uiteindelijk slechts 24 hectare. Om dat tegen te gaan, is het eiland diverse keren op de schop genomen en is er heel veel zand opgeworpen.

In 2016 is Griend opnieuw hersteld. Thans is het eiland zeventig hectare groot. Na afloop van deze ingreep hebben diverse onderzoekers samengewerkt aan een intensief project, dat zich richtte op deze ingreep, op de verbinding tussen Griend en de rest van de Waddenzee en op twee belangrijke bewoners van het eiland: de grote stern en de drieteenstrandloper.

Het project leverde zoveel nieuwe inzichten op, dat de onderzoekers vonden dat deze kennis met een grotere groep geïnteresseerden in de ecologie en morfologie van dit eiland gedeeld moest worden. Daar is dit boek uit voortgekomen.

De processen op en rond Griend bieden ook inzichten in integraal natuurbeheer voor de gehele Waddenzee, waarbij aan de orde is hoe de bijzondere natuurwaarden kunnen worden behouden en ontwikkeld in samenhang met gebruik door de mens, kustveiligheid en klimaatverandering.

Voor waddenliefhebbers is dit boek erg lezenswaardig. Ook vogelliefhebbers komen zeker aan hun trek in de delen van het boek die over vogelonderzoek gaan. Zo blijkt Griend van onverwacht groot belang voor de drieteenstrandloper. Sinds het jaar 2000 zijn de aantallen van deze vogels explosief toegenomen. In 2017 deed maar liefst meer dan 10% van de wereldpopulatie van de drietenen Griend tijdens de najaarstrek aan. In het boek wordt uitgelegd hoe deze toename verklaard kan worden.

Dit populair-wetenschappelijke boek is verluchtigd met heel veel foto’s en tekeningen, die prima aansluiten op de tekst.