Auteur Vertaling Uitgave Oorspronkelijke uitgave |
Wintervlucht Het seizoen van de gans Britten hebben iets bijzonders met vogels. En ze kunnen hun passie voor vogels vaak erg mooi onder woorden brengen. Ook in dit boek is dat het geval. Rutt legt uit dat hij al erg lang vogelaar is, maar dat hij daarbij lang de ganzen die in Groot-Brittannië voorkomen, heeft verwaarloosd. Tot hij een paar jaar geleden vanuit het zuiden naar Schotland verhuisde, en daar, door de andere omgeving en de ruigere winters, een passie voor deze wintergasten ontwikkelde. Na een korte introductie beschrijft hij zijn eerste winter in Schotland, met uitstapjes naar andere delen van Groot-Brittannië, om alle Britse ganzen in beeld te krijgen. Hij beschrijft zijn barre tochten en mooie waarnemingen in prachtig proza, dat knap is vertaald. Al lezende kwam ik tot de conclusie dat Nederland, nog veel meer dan Groot-Brittannië, een echt ganzenland is. De aantallen zijn hier veel groter en het is mede daardoor veel gemakkelijker om ze in ons land te spotten. Wel komt de kleine rietgans in een bepaald deel van Schotland, Dumfriesshire, veel vaker voor dan bij ons; in Groot-Brittannië is deze soort daarmee talrijker dan de toendra- en taigarietganzen. De reden daarvoor is dat de kleine rietganzen van Groot-Brittannië vrijwel allemaal uit IJsland en Groenland komen. De kleine rietganzen van de rest van Europa komen van Spitsbergen. De IJslandse populatie is in de twintigste eeuw enorm gegroeid. Zo staan er in dit boek, dat zich overigens bijna als een roman laat lezen, nog veel meer weetjes over de ganzen. Ik vind het wat verwarrend, dat de ‘gewone’ rotgans in het boek zwartbuikrotgans wordt genoemd, waarmede dus de nominaatvorm (= rotgans) wordt aangeduid, naast de veel minder algemene ondersoorten witbuikrotgans en zwarte rotgans. Maar ja, dat is een ondergeschikt punt. Verder heb ik genoten van Wintervlucht. Ronald Klingers, 8 januari 2022
|
Wintervlucht
|
|