Acht piepjonge zomertalingen (Spatula querquedula – Garganey) op 5 juli.

Drie weken later zag ik ze voor het laatst.

Maar wel alle acht. Misschien komt het wel door hun aangeboren schuwheid

dat er geen aan een predator ten prooi is gevallen.

In Vogeldagboek van 5 juli presenteerde ik met enige trots een moeder zomertaling met haar acht kuikens.

Die ’trots’ was ingegeven door het feit dat het zelden voorkomt

dat je zulke jonge pullen te zien krijgt, laat staan dat je ze kan fotograferen.

Uit reacties van deskundigen blijkt wel hoe bijzonder deze waarneming was.

De weken daarna ben ik vrijwel dagelijks wezen kijken of ik het eendengezinnetje opnieuw kon ontdekken.

Ze zwommen in de Zoetermeersche Meerpolder, in een vaart die de grens vormt tussen Zoetermeer en Stompwijk.

Diverse malen heb ik deze steeds zeldzamer wordende eendensoort gezien.

Het is een bijzonder schuwe soort, het liefste zwemmen ze in dichtgegroeide slootjes.

Na lang wachten is het me diverse malen gelukt ze nogmaals op de foto te zetten.

Na 27 juli heb ik ze niet meer gezien.

16 juli: de kleine zomertalingen (Spatula querquedula – Garganey) worden snel groot!

De familie is nog steeds helemaal compleet (16 juli).

27 juli: een van de laatste foto’s van een juveniele zomertaling (Spatula querquedula – Garganey; juvenile).

Let op: zomertalingen hebben altijd een egaal grijze snavel!

Onderstaande zwarte zwaan op de Starrevaart werd gisteren aangevallen door een Mechelse herder.

Mijn vrouw en ik zaten op een bankje wat te soezen en (ik vooral) te kijken

en naast ons zat een stel met hun hond. De zwaan zat aan de kant te badderen.

Ineens vloog de hond eropaf. De zwaan schrok, zwom weg,

maar keerde om en zwom dreigend in hoog tempo op de hond af,

die vervolgens de kant opzocht, mogelijk ook vanwege het geroep van zijn begeleiders.

Het was duidelijk dat de mensen hun hond niet meteen ‘aan de voet’ konden krijgen.

Toen ze dan ook aanstalten maakten om langs de vogelplas te gaan wandelen,

vroeg ik hun beleefd en gemotiveerd om hun hond aan te lijnen

om te voorkomen dat hij ook andere vogels zou aanvallen.

De reactie van deze hondenbezitters kunt u wel raden….

Al tweemaal heb ik dit jaar de beheerder van de Starrevaart, GZH (Groenservice Zuid-Holland),

gevraagd actie tegen verstorende honden in dit natuurgebied te ondernemen.

Ook hun reactie kunt u wel raden: geen.

Het begrip ‘normen en waarden’, of fatsoen, wordt voor mij een steeds hollere kreet.

Badderende zwarte zwaan (Cygnus atratus – Black Swan) op de Starrevaart.

Toen hij door een herdershond (in het water) werd aangevallen, joeg hij de hond de kant op.

Waarnemingen vandaag op de Starrevaart.

Aalscholver 78, blauwe reiger 9, lepelaar 26, zwarte zwaan 1, Indische gans 2, smient 9, zomertaling 1,

rosse stekelstaart 2 man (lange tijd afwezig geweest op de vogelplas), sperwer 1 (met prooi), kluut 2,

kleine plevier 1, bontbekplevier 1, kemphaan 6, watersnip meer dan 70, grutto 8, zwarte ruiter 15, tureluur 2,

witgat 3, oeverloper 7, reuzenstern adult en juveniel (gisteren), ijsvogel 2, oeverzwaluw 5, witte kwikstaart 4.

Meeslouwerplas: 2 adulte en 1 juveniele dodaars.

*****

Vandaag heeft zoonlief de huismussenkast afgehaald en schoongemaakt.

Er lagen nog 3 dode bijna vliegvlugge koolmezen in.

Omdat ma koolmees op het laatst niet meer meehielp (waarschijnlijk dood),

moest pa het alleen doen en dat resulteerde in slechts twee uitgevlogen meesjes.

Voor de andere broertjes en zusjes was er te weinig voedsel.