Als je hoofd onrustig is en je lichaam pijn doet,

kan de natuur werken als een verzachtende pleister.

Bij mij werkt dat zo (lang niet altijd…), al is het soms slechts voor korte tijd.

Alleen maar wandelen of fietsen of eendjes voeren is voor mij niet voldoende.

Je geest en je lichaam blijf je gewaarworden, het zoemt en het steekt.

Nee, ik moet me concentreren, me door de natuur laten opzuigen, meeslepen,

en dan geniet ik er niet alleen van, maar werkt het ook heilzaam.

Het kroos plakt aan de snavel van de knobbelzwaan (Cygnus olor – Mute Swan). De Wilck dinsdag.

Ik zoek een stil plekje op (voor zover dat in het drukke westen mogelijk is),

en ga op een bankje zitten, of vlij me gerieflijk in de autostoel, of kruip in de slootkant.

De auto is trouwens een ideale kijkhut, ik hang meestal een sjaal of mijn camouflagenet

voor het zijraam zodat mijn profiel voor dieren niet te herkennen is.

Dan ga ik kijken en probeer ik te ZIEN.

Dat vergt concentratie, want je moet je niet laten afleiden door lichaam en geest.

Zie je de zwaan die kroos eet? Het kroos plakt aan zijn snavel,

hij smakt als een varken dat zijn slobber naar binnen werkt,

de binnenkant van zijn snavel is geribbeld als een wasbord.

Het gaat erom dat je niet alleen kijkt maar ook ziet! Probeer het gedrag van dieren te doorgronden.

Buizerd (Buteo buteo – Buzzard) met de kop van een visarend. Het is een jonge vogel: lichte iris.

Kijkt hij nu zo strak naar mij? Boven ons zweeft een roepende soortgenoot. Meerpolder dinsdag.

De buizerd op het paaltje. Prachtige vogel, lijkt wel de kop van een visarend zo wit.

Waar kijkt hij naar? Kop schuin omhoop: aha, daar vliegen drie soortgenoten.

Kop schuin naar beneden: een muisje, een worm? Nu kijkt hij recht naar mij, ziet hij mij?

Na een kwartiertje vliegt hij naar een andere stek.

Ik voel me ontspannen, soezerig zelfs, komt door de buizerd

die me een puur natuurlijk medicijn heeft gegeven zodat ik er weer even tegen kan.

Vogels, insecten, wolken, water, planten. Het maakt niet uit.

Kijken, concentreren, ZIEN, dat is mijn remedie. Voor jong en out, fit of krakkemikkig.

In de Geerpolder foerageerden dinsdag twee lepelaars (Platalea leucorodia – Spoonbill).

De vogel kijkt en ziet twee knobbelzwanen…

*****

Duivelseieren zijn beurszwammen

De duivelseieren (van de grote stinkzwam) die ik op 19 september fotografeerde,

blijken de vruchtlichamen van een (gewone) beurszwam te zijn. Enkele lezers maakten me hierop attent.

Omdat er tweemaal op dat pad in het Prielenbos gemaaid was, kon ik de ontwikkeling van de zwammen niet goed volgen

en niet zien of er een stinkzwam of een beurszwam uit zou groeien.

Een stinkzwam had echter binnen enkele uren uit het ei tevoorschijn moeten komen en dat was niet zo.

Een lezer gaf een ’technische’ toelichting op de foto:

Het opengescheurde velum (het vlies rond het vruchtlichaam) ziet er erg dik en brokkelig uit.

Bovendien is daaronder niet de geleilaag te zien van een grote stinkzwam.

*****

Uniek filmpje: Gevecht tussen goudvink en pimpelmees

De tijd van de voedertafels en vetbollen breekt over enige tijd weer aan.

Twee jaar geleden filmde Gerrit J. Keizer in een mand met zonnebloempitten

een hardhandig duel tussen een goudvink en een pimpelmees.

Gerrit bood aan de opnames in Vogeldagboek te publiceren.

Na wat bewerking (o.a. vertraging van de beelden zodat alles beter te volgen is)

is vanaf vandaag de film op deze website te zien: klik hier.

Een kort en boeiend videootje over een spectaculaire strijd tussen de twee vogels!