Koning Gentius van een groot rijk rond de Adriatische Zee ontdekte de genezende kracht
van het bloemengeslacht dat sindsdien naar hem vernoemd is: gentiaanbloemen.
In Nederland en België komen nog enkele soorten voor, waaronder de zeldzame klokjesgentiaan.
Nog zeldzamer is het gentiaanblauwtje, een dagvlinder die de klokjesgentiaan als waardplant gebruikt.
De witte eitjes zijn heel opvallend en worden in deze tijd van het jaar gelegd.
De bruine rupsen die daaruit komen eten de bloem op, laten zich vallen
waarna ze door steekmieren naar hun nesten worden meegenomen.
De mierenwerksters voeden de rupsen, die ook miereneieren eten, waarna ze zich verpoppen
en het gentiaanblauwtje, een vrij onopvallende vlinder, uit de cocon kruipt!
De plant en de vlinder komen voor op natte heide en blauwgraslanden.
Heideblauwtjes (Plebejus argus – Silver-studded Blue), eveneens op het Dwingelderveld.
Ze kunnen plaatselijk talrijk voorkomen, ik zag er begin deze week veel op de heide.
De afgelopen dagen waren we bij het zo natuurrijke Dwingelderveld, op bungalowpark Lanka,
waar we opnieuw belangeloos in het vakantiehuis van Hanneke en Paul mochten bivakkeren.
Het weer was ons niet echt welgevallig maar het is in die omgeving altijd mooi.
Drie wielewalen die achter elkaar over de heide vliegen! En veel heideblauwtjes.
Het is een soort uit de vaak zo lastig te onderscheiden leden van de blauwtjes.
In elk geval zijn ze mooier dan de gentiaanblauwtjes (die ik niet heb zien vliegen)
en als ze ’s avonds aan pijpenstrootjes gaan hangen om te slapen, zijn ze makkelijk te vinden.
De foto’s heb ik overigens ’s morgens gemaakt toen de vlinders begonnen te foerageren.
Roodborsttapuiten (Saxicola rubicola – European Stonechat) kom je overal in Drenthe tegen, hier in Uffelte.
***
Het vorige Vogeldagboek ging over kerkuilen. Drentse kerkuilen live in de nestkast zien? Klik hier!
