Dinsdag 19 augustus 2003 – Strandloper uit Amerika
Meestal ren ik niet zo hard achter zeldzame vogels aan die in ons land worden gesignaleerd. Maar als er een vogel is die in de buurt is neergestreken en inmiddels al langer dan een week op me zit te wachten, moet ik er natuurlijk toch ook eens een kijkje gaan nemen. Dus vanmorgen richting Polder Elstgeest, tussen Rijnsburg en Voorhout, waar op een ondergelopen bloembollenveld een strandloper uit Amerika vertoeft, een gestreepte strandloper.
Waarom zou een teler eigenlijk zijn bollenvelden onder water zetten, vroeg ik me af toen ik via Leiden naar mijn bestemming reed. Waarschijnlijk gebeurt dit, zo kreeg ik later te horen, ter bestrijding van de schadelijke aaltjes, die de bollen aantasten. Alternatief is het gebruik van sterke bestrijdingsmiddelen, maar kennelijk heeft deze bloemenkweker voor een alternatief gekozen dat beter is voor milieu en vogel(aar)s.
En wat komt een Amerikaanse strandloper hier nou doen, was mijn tweede overpeinzing. Dat kunnen we de vogel niet vragen. Wel bekend is dat de gestreepte strandloper met enige regelmaat in ons land wordt waargenomen, volgens de ANWB-Vogelgids tot 1998 ten minste tachtig meldingen. Dan mag je oprecht spreken van een zeldzame vogel.
Hij was niet moeilijk te vinden. Het bewaterde bollenveld was niet zo groot en na een draai met de telescoop viel de vogel meteen op. Net een grote bonte strandloper. In zijn buurt liep steeds een nog iets kleinere kleine strandloper, als hij te dichtbij kwam kreeg hij van de agressieve Amerikaan meteen een ‘seintje’ met de snavel om op te krassen. Zoals wel meer met zeldzame vogels het geval is: het is geen opvallende, fraai gekleurde vogel, maar een bird met een wat saaibruine tekening. Net zo groot als een oeverloper, iets kleiner dan een watersnip, vergeleken met de circa tweehonderd goudplevieren die er zaten te rusten, was het een ukkie.
Kortom, erg opgewonden raakte ik er niet van, maar ik had nog nooit eerder zo’n van ver komende gestreepte gast gezien en dat is toch ook wel weer leuk. Vergeleken met foto’s in vogelboeken en met de foto’s die ik op internet heb opgezocht, viel het mij vanmorgen op dat de snavelbasis niet alleen ‘licht’ was zoals overal beschreven wordt, maar dat een flink deel van de snavel lichtoranjegeel was, met een zwarte punt. De lichtval kan een grote rol spelen, maar op alle foto’s die ik gemaakt heb, was duidelijk te zien dat de snavel voor een groot deel licht was.
Zeldzame Amerikaanse gestreepte strandloper (Calidris melanotos – Pectoral Strandpiper) in Holland. Zijn naam ‘gestreept’ dankt de vogel aan de sterk gestreepte borst. De vogel in Rijnsburg/Voorhout is volgens kenners een juveniele vogel, gelet op de witte randen rond de veren en de versheid van het verenkleed (Teus Luijendijk op de site van Vogelwerkgroep Katwijk).
Op het bollenveld zoals gezegd nog een kleine strandloper, 200 goudplevieren, circa 30 watersnippen brachten een kort bezoek evenals een groenpootruiter. In Lentevreugd in Katwijk was van de poelruiter die hier een paar dagen heeft gezeten, helaas geen spoor meer te bekennen, ook niet nadat alles de lucht inging toen een boomvalk duikvluchten uitvoerde. Er zaten o.a. 11 groenpootruiters, 2 witgatten, 3 wintertalingen en tussen de tientallen boerenzwaluwen ook nog 2 oever- en 2 huiszwaluwen. Ook aan de westkant van De Wilck een boomvalk evenals 2 bruine kiekendieven.