Donderdag 13 september 2001 – Eendendoder

Gisteren vroeg ik mij af waarom de visarend de volksnaam ‘eendendoder’ heeft gekregen. Een visarend eet vis, ‘k heb het nooit anders gezien en ik heb ook nooit gelezen (althans niet in mijn boeken) dat visarenden iets anders eten. Waarom dan toch eendendoder?

Omdat visarenden ook eenden eten! Vanmorgen zagen we vanuit de kijkhut op de Starrevaart een juveniele visarend boven de staken van de Meeslouwerpolder bidden. De Kniplaan en begroeiing verhinderde ons de vogel de hele tijd te volgen, maar opeens kwam hij met heel veel moeite omhoog met een prooi in zijn poten die bijna even groot was als het lichaam van de visarend zelf: een eend!

Helaas verdween hij snel uit het zicht richting westen, waar hij in de bossen rond Duivenvoorde en de Horsten waarschijnlijk z’n tijdelijke verblijfplaats heeft. Een werkelijk heel bijzondere, ongehoorde belevenis, waarvan een tiental vogelaars getuige was.

Ook bijzonder was de steenloper die op de slikken aan het foerageren was. Zo vaak zie je dit kustvogeltje niet in het ‘binnenland’. Verder waren er geen bijzonderheden, 5 rosse stekelstaarten (3 man, 1 vrouw en 1 juveniel), 1 kleine strandloper, diverse bonte strandlopers en krombekstrandlopers. Er waren 23 lepelaars.

Steenloper op de Starrevaart, voor dit gebied een bijzondere vogel en daarom ‘als bewijs’ toch maar deze onscherpe foto’s, gemaakt van grote afstand.

Heelblaadjes (Pulicaria dysenterica) is een plant met, zoals de naam al zegt, geneeskrachtige werking: de blaadjes werden gebruikt bij kneuzingen en verwondingen. Op vochtige plaatsen is het een algemeen voorkomende plant, elders is heelblaadjes zeldzaam. Een aantal plantjes heeft het maaien van een berm in Stompwijk overleefd.